Dit verhaal gaat over Ella. Ella is een waternimf: een klein feetje dat heel veel van water houdt. Daarom wonen waternimfen altijd dicht bij beekjes of meren.
Ella woont aan de voet van een waterval in het Bolderbos. Het is een heerlijke plek om te wonen want er komt nooit een mens. Het water is helder en de planten rond de waterval zitten vol kleurrijke bloemen.
Ella’s beste vriend is een kikker die Walter heet. Ella en Walter zwemmen elke ochtend samen in de poel onder de waterval. Het is Ella’s favoriete spel: samen spetteren in het water. Ella’s lach en Walters gekwaak zijn altijd tot ver in het bos te horen.
Vandaag moeten Ella en Walter echter opschieten want er is straks een groot feest in het bos.
Elk jaar in het midden van de zomer, wanneer de zon op haar hoogste punt staat, vieren de nimfen het Lichtfeest. Aan de planten rond de waterval hangen honderden lichtjes en van vroeg in de ochtend tot laat in de avond is er muziek te horen. Ella heeft het hele jaar geoefend op haar twinkelgitaar om mee muziek te maken vandaag.
Na hun ochtendduik gaat Ella op zoek naar haar twinkelgitaar. Ze kijkt eerst in de kast, maar daar is de gitaar niet. Ze kijkt in de hoek van haar kamer, maar ook daar geen gitaar. Op zolder, geen gitaar. Ze kijkt in elk keukenkastje en achter elke deur maar kan haar twinkelgitaar nergens vinden.
Ella is droevig en gaat naar Walter om te vragen of hij haar kan helpen zoeken. Maar ook Walter is droevig. Hij kan zijn trompet niet vinden. Ook de andere nimfen van het Bolderbos komen droevig hun huisjes uit. Alle muziekinstrumenten zijn verdwenen. Het is nog nooit zo stil geweest in het bos.
“Wat moeten we nu doen?� kwaakt Walter. “We kunnen deze dag niet voorbij laten gaan zonder muziek!�
Dan komt Sannas, Ella’s buurnimf, hijgend aangelopen. “Ik weet wat er is gebeurd!â€� roept ze uit. “Afgelopen nacht hoorde ik geschuifel in mijn holletje.â€� Alle nimfen kijken Sannas verbaasd aan.
“Ik zag Talinka door mijn raam naar buiten klimmen met mijn toverfluit stevig in haar klauwen,� zegt Sannas vervolgens.
Alle nimfen kijken geschrokken en beginnen onder elkaar te mompelen. Talinka is een ongewoon wezentje, een nimf met voeten als een vogel en vleugels als een kever.
Ze woont in een boomhol net buiten het nimfendorp en is de enige nimf die niet van water houdt.
Iedereen wordt boos. Talinka heeft alle muziekinstrumenten gestolen op deze belangrijke dag! Hoe durft ze! Samen met alle nimfen van het dorp gaan Ella en Walter naar Talinka’s hol.
“Geef onze instrumenten terug!� klinkt het boos terwijl de nimfen op de deur bonzen. Maar er komt geen reactie. Sannas kijkt door het kleine raampje in de voordeur. Het hol is helemaal leeg. Er is geen enkel muziekinstrument te bespeuren.
De nimfen verdelen zich in kleine groepjes en gaan elk een andere richting uit op zoek naar Talinka en de instrumenten. Ella springt op Walters rug en samen gaan ze naar de top van de waterval. Het is een vermoeiende tocht. Het pad loopt steil omhoog maar Walter en Ella zijn gelukkig fit. Al snel kijken ze uit over het nimfendorp vanaf de top van de waterval.
Ineens hoort Ella geruis achter de bosjes. Ze wenkt Walter en duwt de bladeren stilletjes opzij om te kijken wie of wat het geluid maakt. Ella ziet een berg muziekinstrumenten en boven op de top zit Talinka zachtjes te snikken.
Ella en Walter lopen boos naar Talinka toe.
“Dief!� roept Walter.
Talinka schrikt zo hard dat ze bijna van de muziekinstrumentenberg valt.
“Waarom heb je al onze muziekinstrumenten gestolen?� vraagt Ella boos.
Talinka’s gezicht is rood van het huilen. “Elk jaar opnieuw vieren jullie het Lichtfeest en spelen jullie muziek tot diep in de nacht. Ik kan er niet van slapen en ik ben het beu.�
Talinka lijkt eerder droevig dan boos.
“Waarom heb je dan niets gezegd? We hadden geen idee dat je de muziek tot in je hol kon horen,� zegt Ella.
“Natuurlijk niet!� antwoordt Talinka verontwaardigd. “Jullie vragen nooit hoe het met me gaat, jullie hebben geen idee hoe het is!�
“Maar Talinka, je bent nooit in het dorp, we zien je amper,� reageert Ella.
“Dat komt omdat jullie mij nooit uitnodigen. Nooit hebben jullie me gevraagd om mee muziek te spelen op het Lichtfeest,� snikt Talinka nu nog harder.
Droevig begraaft Talinka haar betraande gezicht in haar armen. “Jullie weten niet hoe het is om altijd alleen te moeten toekijken.�
Ella en Walter kijken elkaar aan. “Talinka, wil je vandaag met ons muziek maken in het dorp?� vraagt Ella dan voorzichtig.
Talinka kijkt op. Er verschijnt een voorzichtig glimlachje op haar gezicht.
“Denk je dat het mag van de andere nimfen?� vraagt ze zachtjes.
Ella knikt. “Ja, maar je moet wel eerst alle muziekinstrumenten teruggeven en sorry zeggen tegen iedereen.�
Zo gezegd, zo gedaan. Talinka zoemt als een bezige bij door de lucht en brengt elk instrument netjes terug. Die avond speelt Talinka voor het eerst in het dorp samen met de anderen. Het feest duurt tot diep in de nacht en alle nimfen zijn vrolijk. Talinka blijkt zelfs een uitstekende muzikant te zijn.
