Er was eens… heel lang geleden een koning die Valentijn heette. Hij had een lieve dochter genaamd Roosje. Ze was zo mooi als een roos, daarom dat de koning haar bij haar geboorte Roosje noemde.
De koning had een prachtig rijk. Zijn kasteel had de vorm van een groot hart en het telde precies 33 ramen. De rivieren waren gevuld met aardbeiensap en de vissen hadden hartvormige schubben. In zijn rijk groeiden alleen maar rode rozen.
De koning had alles om gelukkig te zijn maar er was één ding dat hem ongelukkig maakte: het regende namelijk de hele dag in zijn rijk. Dit kwam allemaal door de plaatselijke heks. De heks wou wraak nemen op de koning. Vroeger was ze smoorverliefd geweest op hem, maar de koning wou niet met haar trouwen…
Toen Roosje geboren werd, zag de heks haar kans en sprak ze een vloek uit over het pasgeboren kindje.
De vloek hield in dat de zon nooit meer zou schijnen tot prinses Roosje een man had gevonden. De koning wou helemaal niet dat zijn kleine meisje opgroeide. Hij zou het nooit toelaten dat ze een man vond. De koning had het er zelfs voor over dat het in zijn koninkrijk hele dagen zou regenen. De heks haar vloek zou dus niet snel verbroken worden.
~~~
Er verstreken jaren en de prinses bereikte de huwbare leeftijd. De koning, maar ook zijn volk werden het beu dat het altijd regende. Door de regen liepen de mensen er vaak verdrietig en boos bij. Hij merkte dat ook zijn dochter er vaak ongelukkig bijliep, al kwam dit niet enkel door de regen. Ze was vaak eenzaam en bleef hopen dat haar vader haar zou toelaten te trouwen.
De koning kon het niet meer aanzien en besloot op zijn besluit terug te komen. Op een dag nodigde hij alle huwbare prinsen die hij voor ogen had uit in zijn kasteel. De juiste prins voor zijn dochter moest wel aan enkele voorwaarden voldoen: slim zijn, verstand hebben van jagen, een hart voor de natuur hebben, maar hij moest vooral goed voor zijn dochter kunnen en willen zorgen.
Er kwamen 7 prinsen opdagen. De koning riep hen één voor één bij zich in zijn studeerkamer. Na 6 prinsen begon de koning de moed te verliezen. Hij zou nooit een geschikte prins vinden…
De laatste prins kwam binnen. Hij was knap, oogde sterk en zag er erg vriendelijk uit. De koning stelde hem een paar vragen en toen bleek dat deze prins erg veel van jagen hield. Ze waren dan ook snel druk aan het praten over allerlei jagerstechnieken.
Na een tijdje zag de koning dat de prins een gigantisch groot pak bij zich had en hij werd nieuwsgierig. Hij vroeg wat er in het pak zat.
“Dat,� zei de prins, “zijn zonnepanelen. Om te plaatsen op het dak van het kasteel, wanneer de vloek van de heks ooit zou verbroken worden.�
De koning was diep onder de indruk, sprong op en ging zijn dochter halen. Toen de prinses de prins zag werd ze op slag verliefd. Ze begon te blozen en de prins nog veel meer. De koning zag hoe verliefd ze waren en glimlachte. Op dat moment gebeurde het onverwachte en werd de vloek verbroken. De zon brak zachtjes door de wolken heen en opeens waren alle wolken verdwenen. Er was nu enkel nog een mooie, blauwe lucht en een stralende zon zichtbaar.
Iedereen in het rijk begon te juichen en stopte met werken om gedurende 3 dagen een groot feest te geven. En wat met de prins en de prinses? Wel, ze trouwden en leefden … nog lang en gelukkig!
