Het is 5 december.
Max en Lotte hebben lang naar deze dag uitgekeken.
Zij hebben mama geholpen de hele kamer te versieren met vlaggetjes en zelfs een versierde stoel neergezet voor Sinterklaas. Woepie, het kleine hondje, is ook blij met het feestje! Hij loopt de hele tijd rond en kwispelt met zijn staartje.
Er staat een grote schaal pepernoten op het aanrecht voor vanavond. Wanneer mama en Lotte niet kijken, stopt Max stiekem een pepernoot in zijn mond.
“Woef, woef!� blaft Woepie blij.
“Ssssst… Stil zijn!â€� zegt Max en propt nog een pepernoot in zijn mond.
’s Avonds is het druk bij Max thuis. Opa en oma zijn er gezellig bij.
Op de tafel staan allerlei lekkere hapjes: pepernoten, taai taai pop, pakjes drinken en een banketletter.
“Ik denk dat ik vanavond veel cadeautjes krijg,� zegt Lotte blij.
Max zegt niks. Hij voelt zich niet lekker. Zijn buikje maakt af en toe een vreemd borrelend geluid…
“De Sint kan elk moment komen!� roept Lotte.
“Zullen we alvast gaan zingen?� vraagt mama en zij begint als eerste te zingen.
“Zie ginds komt de stoomboot uit Spanje weer aan. Hij brengt ons Sint Nicolaas…�
Lotte, papa, opa en oma gaan dan meezingen.
Max voel zich nog steeds niet zo lekker.
Hij probeert mee te zingen: “..wie zoet..krijgt lekkers..wie stout.. de roe..�
Elke keer als hij zingt maakt zijn buikje rare geluidjes, alsof zijn buik ook mee wil zingen!
Ding Dong!
De deurbel gaat.
Lotte rent naar de deur. “Hij is er! Hij is er!�
Woepie schiet uit zijn mand achter Lotte aan.
“Dag kindertjes,� zegt Sinterklaas als hij binnen komt. Achter Sinterklaas verschijnt Zwarte Piet.
De Sint gaat op de speciaal voor hem versierde stoel zitten. Woepie kwispelt heel enthousiast en loopt rondjes om de Sint. “Ik zie dat Woepie heel blij is,� zegt Sinterklaas terwijl hij Woepie aait.
Zwarte Piet maakt grapjes en gooit pepernoten door de kamer. Woepie jaagt zo snel achter de pepernoten aan dat hij met zijn pootjes uitglijdt op de vloer.
“Nee, Piet! Niet doen!� zegt mama beteuterd wanneer Piet ook háár pepernoten vrolijk begint rond te strooien.
“Rommel Piet weet niet beter,” zucht Sinterklaas.
“Hij is stout! Misschien moet je hem Stoute Piet noemen,� grapt Lotte.
“Ja. Volgend jaar neem ik Lieve Piet mee. Hoe is het hier? Zijn jullie lief geweest? Ik heb jullie horen zingen.�
“Ja, ik wel, maar niet iederéén heeft meegezongen, hoor,� zegt Lotte en kijkt schuin naar Max.
“Ik voel me gewoon niet zo lekker,� mompelt Max.
“De Sint houdt van ieder kind, of het ziek is of niet. Kom maar even bij mij op schoot zitten,� zegt de Sint.
“Dus jij hebt geen zin om mee te zingen, jongen?� vraagt de Sint heel aardig aan Max terwijl hij hem op schoot tilt. Misschien tilt de Sint hem net even te snel op, want de buik van Max maakt een enorm borrelend geluid. En dan, voordat iemand er erg in heeft, geeft Max plots over, vol over Sinterklaas! En het blijft maar komen in golven, nog een keer en nog een keer! Sinterklaas probeert Max nog snel van hem af te zetten, maar het is al veel te laat. Zijn baard, cape, mijter, alles zit er onder.
Lotte trekt een vies gezicht.
Mama en oma houden hun hand voor hun mond. Nee toch, dit gebeurt niet echt!
Sinterklaas kijkt bedachtzaam, staat langzaam op en loopt vervolgens de kamer uit. Zwarte Piet trekt een vies gezicht en knijpt zijn neus dicht. Maar dan glimlacht hij en knipoogt naar Max.
Max voelt zich beter nu. “Mijn buik heeft het niet lastig meer,� zegt hij zachtjes.
Lotte snikt en zegt: “Het komt allemaal door jou dat de Sint is weggelopen. Jij bent stout geweest en wij hebben geen cadeaus gekregen. Ze zijn nu allebei weg!�
“Sorrrryy!� zegt Max heel sip.
“Woep! Woep! Woep!� horen ze Woepie blaffen in de gang. Hij blijft maar blaffen.
“Wat is er Woepie?� Max loopt naar hem toe. En hij kan zijn ogen niet geloven. “Lotte, Lotte, kom eens kijken!� roept hij heel hard.
Lotte rent naar de gang.
Er staat een grote jutezak in de gang, die helemaal vol zit met cadeaus.
“De Sint denkt aan ieder kind, of het ziek is of niet,� zegt Max blij.
