Vandaag is het eindelijk zover. Al wekenlang heeft Emmy de dagen afgeteld. Vandaag gaat zij met haar juf en klasgenootjes naar het aquarium. Wat voor visjes zullen ze daar zien? En hebben ze daar octopussen?
“Kom,� zegt mama. “Stap maar snel in de auto, anders komen we te laat.�
Snel klimt
Emmy de auto in. Haar voetjes trappelen heen en weer, zo veel zin heeft ze erin.
Al snel komen ze aan bij het aquarium. Juf Jolien staat haar bij de ingang met een paar klasgenootjes op te wachten.
“Fijn dat je er bent, Emmy,� lacht ze. “Ga maar naar binnen.�
Juf Jolien
is de liefste juf van de school. Ze heeft zelfs snoepjes meegenomen!
Emmy geeft mama een kus op haar wang en huppelt met haar klasgenootjes naar binnen. Bij de ingang staat een enorme bak water. Emmy drukt haar neus tegen het glas. “Waaaaaauw.�
Op de bodem zitten een paar krabben. Ze lopen druk heen en weer en zwaaien met hun scharen.
“Kijk! Nemo!� wijst een meisje.
“En daar! Een octopus!� roept een ander jongetje.
Nadat juf heeft betaald, is het tijd om naar binnen te gaan. Ze lopen een grote zaal binnen. In het midden staat een grote, glazen muur. Er zwemmen vissen in alle kleuren van de regenboog. Er is zelfs een schildpad!
Alle kinderen komen bij de muur staan en drukken hun neus zo dicht mogelijk tegen het glas. Een anemoon op de bodem beweegt langzaam mee met de stroming. Een van de vissen zwemt naar Emmy toe en kijkt haar nieuwsgierig aan.
“Vissen zijn cool!� roept Bennie. “Kijk wat een mooie kleuren! Blauw en rood en geel en groen!�
Juf Jolien komt achter het groepje kinderen staan en wijst met ze mee naar de vissen die heen en weer zwemmen. Een groepje zeepaardjes verschuilt zich in de waterplanten en tussen de rotsen.
Nadat ze alles hebben gezien, is het tijd om naar de volgende zaal te gaan. Maar voordat ze daar kunnen komen, moeten ze door een grote, ronde gang van glas. Stapje voor stapje lopen ze naar binnen. Overal zijn vissen. Boven hen, links en rechts en zelfs onder hen. Er is zelfs een haai! En een dolfijn!
De kinderen kijken hun ogen uit. Op sommige stukjes glas zitten plantjes en stukjes koraal. Het ziet er prachtig en kleurrijk uit. Voorzichtig lopen ze door naar de andere kant van de gang. Ze kunnen hun ogen maar niet van de dieren af houden.
Ze komen bij een nieuwe zaal met in het midden een koffiehoekje en hoge, blauwe muren.
“Kom, kinderen. Tijd voor iets lekkers.�
Ze nemen plaats op een grote, ronde bank die uitkijkt op een ander groot aquarium. Er zit een grote inktvis in. Zijn lange tentakels zwaaien druk heen en weer.
Juf Jolien geeft iedereen een appel en een snoepje. Emmy heeft een smurfensnoepje. Het blauwe snoepje is lekker zoet. Daarna deelt juf Jolien limonade uit met gekleurde rietjes. De gekleurde streepjes zien er vrolijk uit en verkleuren wanneer de rode limonade er doorheen stroomt.
“Wat is het hier toch mooi,� glimlacht Emmy. Haar stralende oogjes zwieren nog rond de zaal. Boven de koffiehoek hangt een grote walvis.
“Dat is geen echte hoor,� legt juf uit. “Maar in het echt zijn het hele grote dieren.�
Wanneer iedereen zijn limonade en appel op heeft, is het tijd om naar het winkeltje te gaan. Iedereen heeft een paar euro van papa en mama gekregen om iets leuks als aandenken te kopen. Emmy heeft al snel haar souvenirtje gevonden. Het is een sleutelhanger met een zeepaardje eraan. De kleurrijke stof van het diertje voelt zacht aan en de oogjes fonkelen in het licht.
Dan is het tijd om de vissen gedag te zeggen.
“Dag visjes, doei dolfijnen. Tot ziens haaien, tot snel krabbetjes!�
Mama staat al op de parkeerplaats op Emmy te wachten, samen met een paar andere mama’s. Juf Jolien loopt met de kinderen mee en zegt ze gedag.
“Tot morgen, Emmy! Hopelijk vond je het leuk.�
Emmy en mama zwaaien juf Jolien uit totdat ze uit het zicht is.
“En, hoe was het?� vraagt mama. “Heb je het leuk gehad?�
“Ja!� roept Emmy blij. “Hééééél leuk!�
“Gelukkig maar,� zegt mama. “En nu, op naar huis.�
De auto hobbelt over de drempels maar Emmy heeft er geen last van. Nee, die voelt zich na deze dag zo gelukkig als een vis in het water.
