In deel 1 lazen we hoe Sem de slakken uit zijn tuin probeerde te redden. Maar toen hij samen met Tom de slakken in de brievenbussen in de buurt had gestopt, bleken ze er toch niet veilig te zijn. Nu heeft de buurt ESCARGOT gebeld om de slakken weg te halen. De truck van ESCARGOT is inmiddels aangekomen…
Er stapt een kleine man uit de truck. Hij heeft een heel slijmerig, vies pak aan en grote modderige laarzen. Op zijn rug heeft hij een apparaat dat op een stofzuiger lijkt met een dikke slang.
“Last van slakken? ESCARGOT lost het wel op,” zegt de man.
Hij loopt met een rieten mand naar een tuin. Hij zet het apparaat aan en de stofzuigerslang begint te bewegen en zuigen. Binnen een paar seconden is de eerste mand al helemaal gevuld met slakken.
“Klaar!” zegt de ESCARGOT-man, “en… hup naar de volgende tuin.”
“Wij kunnen ze niet meer redden,” zegt Tom heel zachtjes tegen Sem.
Sem zegt niets. Hij is aan het dénken. Hij móet de slakken redden… Het duurt niet lang totdat alle mandjes van de ESCARGOT-man vol met slakken zitten.
“Zo, klaar… Die lelijke beesten komen nooit meer terug.”
“Ik heb een idéé!” roept Sem hard. “Als ik de slakken ga schilderen, dan zien ze er nóg mooier en liever uit.”
“SchÃlderen?!” vraagt de ESCARGOT-man, en hij begint Sem uit te lachen.
“Ik wil óók slakken schilderen,â€� zegt Tom.
“Ik ook!” roept Sterre.
“Ik ook! Ik ook!” hoort Sem de andere kinderen zeggen.
“Die slakken horen bij ons dorp,” zegt Sem.
“Jij mag ze niet mee nemen,” zeggen de andere kinderen.
“Wat een stom idee en stomme kinderen,” zegt de ESCARGOT-man boos.
“Jij bedoelt, ik ben voor nÃks naar dit stómme dorp gekomen?!”
“Ho ho, niemand mag onze kinderen en ons dorp beledigen,” zegt de hele buurt.
Sem en de kinderen gaan tussen de ESCARGOT-man en de mandjes staan. De ESCARGOT-man neemt een paar stappen terug richting zijn truck.
“Weg van ons dorp,” zeggen de kinderen.
De ESCARGOT-man wordt zenuwachtig door al die drukte. Hij stapt snel in de truck, rijdt weg en laat de rieten mandjes achter. Alle kinderen juichen.
Sem doet het deksel van een mandje open: “Niet bang zijn slakjes, het is helemaal goed gekomen. Straks vindt iedereen jullie leuk!”
“Jaaa!” zeggen de kinderen blij.
Zo’n mooie dag was het nog nooit geweest in het dorp van Sem. Alle kinderen beginnen met het beschilderen van de slakkenhuizen. Ze worden prachtig mooi geschilderd, met prachtige kleuren. Zulke mooie slakken had nog nooit iemand gezien.
En de grote mensen zijn nu blij deze slakken in hun tuin te hebben. Het dorp van Sem wordt bekend als het dorp met de mooiste slakken op aarde.
