Lex, Isa en Tom zijn klasgenootjes. Ze zitten niet alleen in dezelfde klas maar ze wonen ook nog eens in dezelfde straat. Drie huizen, netjes naast elkaar. Links het huis van Lex, rechts het huis van Tom, met daar tussenin het huis van Isa.
De jongens zijn beste vrienden. Ze spelen altijd samen op het pleintje voor hun huis. Vorige maand kregen ze nieuwe buren en dat vonden ze reuze spannend. Wie zou er tussen hen in komen wonen? En daar kwam ze aangehuppeld: het mooiste meisje dat ze ooit hadden gezien!
Isa zag de jongens vanuit de boomhut op het pleintje zitten gluren.
“Hallo,� zei ze zachtjes, en ze stak haar hand op. Dat éne woordje was genoeg om de harten van de beide jongens te veroveren: smoorverliefd zaten ze daar in hun boomhut. En ze wisten allebei wat de andere dacht, want ze kenden mekaar al jaren: “Dit meisje moet de mijne worden.�
Isa weet wel dat de jongens verliefd zijn op haar. Ze krijgt elke dag tekeningen en kaartjes met bloemetjes en hartjes. En ook briefjes met ‘Ai lof joe’ erop. Maar ze weet toch niet goed wie ze moet kiezen.
Ze vindt haar buurjongetjes super slim én lief én grappig bovendien.
Maar Tom heeft wel één minpuntje. Hij laat de hele dag door scheetjes. Isa weet wel hoe dat komt, want Tom heeft het haar zelf verteld. Het is echt niet zijn eigen schuld. De papa van Tom wil een bonenfabriek beginnen. Daarom staat hun tuin vol met bonen: korte dikke bonen, lange smalle, groene met gele stipjes, witte, rode… Echt alle soorten die je maar kan bedenken. En dat is geen leugen: Isa kan het met haar eigen ogen zien als ze vanuit haar kamer naar de tuin van de buren kijkt.
En Tom? Hij moet van zijn papa al die bonen proeven, elke dag opnieuw. Zo kunnen ze ontdekken wat nu de lekkerste bonen zijn voor zijn fabriek. Maar van al die bonen klepperen de billen van Tom dat het een lieve lust is. De stank is soms zo erg, dat de juf alle ramen van de klas moet open zetten. “Foei, foei, driedubbele foei!�, zucht ze dan.
Echt heel sneu voor Tom!
En ja, Lex heeft ook wel een minpuntje, eigenlijk. Lex is wel een jongen maar hij ziet eruit alsof hij een meisje is. Isa weet ook hoe dat komt, want Lex heeft het haar zelf verteld. Het is echt niet zijn eigen schuld. Hij heeft drie grote broers en voor haar vierde kindje wou de mama van Lex zo graag een dochtertje. Maar, helaas pindakaas, haar vierde kindje werd opnieuw een jongetje.
Tot op de dag van vandaag kan ze het nog steeds niet geloven. Ze blijft roze truitjes voor hem kopen en zegt heel streng tegen de kapper: “Alleen de puntjes eraf! En niet te kort knippen alsjeblief, zeker niet te kort!�
En dat is geen leugen: Isa kan het met haar eigen oren horen vanuit het raam op haar kamer. Dan hoort ze de buurvrouw roepen: “Alexia! Het eten is klaar! Aan tafel, meisje!�
De kinderen van de klas plagen hem, door met een heel hoog stemmetje tegen hem te praten. Echt heel sneu voor Lex!
Isa maakt tekeningen en brieven voor beide jongens. Als ze glimlacht naar de éne, glimlacht ze ook steevast naar de andere. Zo blijven de jongens beste vrienden en kan Isa haar keuze eeuwig uitstellen. Dat dacht ze toch! Maar dat was niet op juf Kathy gerekend. Zij gooide vandaag roet in het eten. Met glinsterende ogen stond ze voor de klas: “Jongens en meisjes, ik heb een fantastische verrassing voor jullie! Morgen komt er een fotograaf naar school. Hij maakt de klasfoto. Maar dat is niet alles!�
Ze klapte erbij in haar handen, “Daar bovenop mogen jullie allemaal op de foto met één vriendje naar keuze. Za-lig hé, vinden jullie niet?�.
Isa dacht dat ze flauw viel. Dit kon toch niet waar zijn? Moest ze echt kiezen? De hele nacht lag ze te woelen en te draaien in bed.
De fotograaf stond voor de klas en zei dat het haar beurt was, “Met wie wil jij op de foto, mooie jonge dame?�
Isa werd heel erg bleek en keek afwisselend van de één naar de ander. Met haar ogen naar de grond gericht friemelde ze wat aan de onderkant van haar jurk en fluisterde: “Sorry Lex, scheetjes kan je niet zien op een foto,� en toen veel luider, “Ik kies voor Tom�.
Lex zei niets. Hij trok zijn roze trui uit en daaronder zat het coolste t-shirt dat Isa in haar hele leven had gezien. Zijn lange haar stak hij onder een pet. Hij zag er nu uit als een echte jongen. En nog een knappe ook! Maar het was te laat. De fotograaf had Tom er al bij geroepen. En toen gebeurde iets, wat Isa vooraf niet had kunnen bedenken. Net toen de fotograaf op het knopje van zijn toestel drukte, liet Tom een geweldig grote scheet, waarbij hij zijn ogen tot spleetjes kneep en Isa verschrikt haar handen voor haar mond sloeg.
“Foei, foei, driedubbele foei!� riep de juf weer uit.
Tja, Isa, scheetjes kan je wel zien op een foto! Wie had dat ooit gedacht?
