Ze was eerder klein, de overgroottante van tieners Laura en Liam, maar dat maakte haar niet minder stoer. Dat had opa hen verteld. Want in feite was ze zijn tante en dus hun overgroottante.
Emma woonde vroeger in de grootstad Brussel. Laura en Liam zij waren er nooit op bezoek geweest omdat ze al was gestorven voordat zij geboren waren. Hun mama had haar wel één keer gezien, toen ze zelf nog klein was en bij opa thuis woonde.
Opa had zijn tante Emma wel goed gekend en vertelde soms héél gekke verhaaltjes over haar. Toen opa zelf nog maar zo oud was als zij nu waren, kwam zijn tante soms helemaal uit het verre Brussel bij hem op bezoek.
De papa van opa, die ook de broer was van Emma – oef, wat een familietoestanden, kunnen jullie nog volgen? De papa van opa had de gewoonte om aan bezoekers, die na hun bezoek weer huiswaarts keerden, te vragen of ze zich nog even wilden opfrissen.
Hij vroeg dan: “wil je nog eens door je gezicht vegen?”
Voor opa was tante Emma een sjieke dame uit de hoofdstad. Haar haren waren keurig gecoiffeerd en ze was gemaquilleerd en had poeder op haar wangen en vuurrode lippenstift op haar mond.
Wanneer de papa van opa dus aan zijn zus vroeg: “Emma wil je nog eens door je gezicht vegen?” dan moest opa stiekem hard lachen, want stel je voor wat voor een schilderij dat zou geworden zijn als je door Emma’s gezicht had gewreven?
~~~
Toen opa zelf al getrouwd was met oma en mama er als klein meisje rondliep, kwam opa’s tante Emma eens op bezoek bij hen. Tante Emma wou naar het toilet en vroeg aan mama waar de koer was?
Nu moet je weten dat vroeger het toilet buiten gemaakt was, in een bijgebouwtje, met een deur die uitkwam op een koer. Je kon dan niet van in huis gewoon naar het toilet gaan, nee, je moest over de koer naar het toilet. Vandaar dat nog veel oudere mensen ‘de koer’ zeggen als ze naar het toilet moeten.
Mama was toen nog klein. Maar ze wist wel dat er achter het huis nog maar net een nieuw koertje was aangelegd. Ze toonde het vol trots aan de tante. Oma, opa en Emma schaterden van het lachen maar het kleine meisje begreep er niets van.
~~~
Opa ging trouwen en wilde tante Emma uitnodigen op zijn huwelijksfeest. Hij ging daarom zelf naar Brussel om tante Emma te bezoeken. Hij was nog nooit bij haar geweest en was erg verwonderd dat hij midden in de stad voor een oud maar hoog gebouw stond. Nadat hij had aangebeld duurde het best nog even alvorens tante Emma puffend maar met een stralende glimlach de deur openzwaaide. Er was namelijk geen lift, ze had de trap moeten aflopen.
In de hall stond een kolenkit. Tante Emma verwarmde haar appartementje nog met een heuse kolenkachel. Ze woonde drie verdiepingen hoog en moest naar de kelder om er kolen te halen. Daarom had ze maar meteen de kolenkit meegenomen. Dat spaarde haar een op-en -afje langs de hoge steile trap.
Opa was erg verwonderd en bewonderde zijn tante. Hij zei dat hij de kolenkit wel zou naar boven dragen maar dat wilde tante Emma niet. “Ik doe dit elke dag,” lachte ze.
“Wat een stoere dame, toch,” dacht opa.
En dat denken Laura en Liam voortaan ook over hun overgroottante Emma.
