Bas is de hond van Beno. Beno is acht jaar. Met zijn ouders en zusje Lena is hij sinds kort verhuisd. Zijn nieuwe school ligt slechts op een steenworp van zijn nieuwe huis.
Wat wil dat nu zeggen: op een steenworp? Wel, als je een steen opraapt kan je die niet echt ver wegwerpen. Daarom heeft men er een ‘uitdrukking’ van gemaakt en zegt men dat iets op een steenworp ligt wanneer het niet zo ver is.
In alle talen van de wereld zijn er veel uitdrukkingen die soms heel gek klinken.
Omdat zijn huis zo dicht bij de school ligt, gaat Beno er te voet naar toe. Het is echt maar een hoekje omlopen. Daarom mag Bas, de hond, ook telkens meelopen tot aan de schoolpoort. Van zodra Beno de schoolpoort binnen stapt, rent Bas snel terug naar huis.
Thuis speelt Bas meestal in de tuin. Er liggen wel tien ballen in de tuin, grote en kleine ballen van allerlei kleuren. Als Beno en Lena thuis zijn, stampen ze de ballen weg en dan rent Beno er achteraan. Het liefst bijt hij stevig in de kleine harde ballen. De grote zachtere ballen neemt hij voorzichtig tussen zijn tanden, want als hij er te hard in bijt gaan de lucht er uit en zijn ze plat.
Soms zegt men: “zo plat als een vijg”. Dat is ook weer een uitdrukking. Heb je al eens een gedroogde vijg gezien? Die is inderdaad plat.
Vandaag heeft Bas een plannetje bedacht. De papa van Beno is zoals elke dag gaan werken. De mama gaat vandaag met Lena naar de school om haar in te schrijven. Volgend jaar stapt Lena over van het kleuteronderwijs naar het eerste studiejaar en zal ze samen met haar broer naar school lopen.
Bas mag zoals steeds mee, maar moet braaf aan de schoolpoort wachten.
Van zodra Lena en haar mama in het schoolgebouw zijn verdwenen, voert Bas zijn plannetje uit. Hij springt over de omheining en loopt dicht bij de muur van de school zodat men hem door de ramen niet kan zien.
Honden kunnen zo fantastisch goed ruiken dat ze snel iets of iemand kunnen opsporen.
Het is mooi weer en in de klassen staan de vensters open. Bas heeft al snel de klas van Beno ontdekt en legt zich onder het open raam.
Hij hoort de zware stem van de leraar. Die vraagt: “Wie kent er deze uitdrukking: blaffende honden bijten niet?”
Bas herkent de stem van Beno die antwoordt: “Ik heb een hond en ik denk dat de uitdrukking betekent dat als een hond veel blaft, je geen schrik moet hebben dat hij je bijt.”
Iemand sluit plots het raam en Bas snelt er vandoor. Hij wil niet gezien worden. Lenig springt hij over de omheining en legt zich terug aan de schoolpoort.
Net op tijd, want daar komen Lena en haar mama naar buiten.
Als ze terug thuis zijn, gaat Bas languit onder een boom liggen en kijkt naar de ballen op het gazon.
Hij denkt diep na en besluit: voortaan ga ik niet meer blaffen, anders mag ik niet meer in die ballen bijten.
