Weet je niet, of niet meer, wie Didi is? Maak eerst kennis met ons tuinwachtertje in Didi wordt ontdekt!
Het zou een spannende dag worden voor Didi. Opa zou vandaag voor haar een zomerhuisje bouwen in de tuin. Daar zou ze dan kunnen schuilen bij slecht weer. Samen met opa en oma had ze een leuk plekje uitgekozen tegen de stam van een mooie grote boom. Van daar zou Didi heel de tuin kunnen zien.
Didi had een sterke tak gekozen waarop het huisje zou gebouwd worden. Samen met opa had ze ook bedacht hoe het huisje er zou uitzien. Beneden zou er een kamertje komen met een tafeltje en een stoeltje en een heel gemakkelijk zeteltje. Er zou ook een keukentje gemaakt worden. Boven moest er een slaapkamertje met een mooi bedje komen en daarnaast een klein badkamertje. Ieder kamertje zou een venstertje hebben dat open kon, zodat er veel frisse lucht naar binnen kon komen.
En oma zou voor al de venstertjes mooie gordijntjes maken, met kleuren die Didi had gekozen.
~~~
Eerst moest opa de ladder aan de boom zetten om aan de tak te kunnen die Didi had uitgekozen. Didi zei tegen opa dat hij wel heel voorzichtig moest zijn want dat hij geen vleugeltjes had om te vliegen als hij zou vallen.
Dan pakte opa zijn gereedschapskist met zijn zaag en zijn hamer en zijn boor. Hij haalde er ook nagels en schroeven uit en zette alles klaar bij de boom. Opa nam de plankjes – Didi moest helpen meten hoe groot deze plankjes moesten zijn.
Als alles netjes was gemeten, begon opa te zagen en te timmeren en te boren en te schroeven totdat het huisje helemaal was gemaakt. Terwijl opa de tafel en de stoel en de zetel en het bedje maakte, begon oma aan het naaien van de gordijntjes voor de venstertjes. Didi en oma dachten er ook aan om een lekker zacht matrasje en heerlijk warme dekentjes te maken voor het bedje van Didi. Die wou graag alles in een groene kleur omdat dat leek op gras. Ze dan zou kunnen denken dat ze in het gras lag te slapen.
Oma maakte ook nog een tapijtje om voor de deur te leggen zodat Didi haar voetjes zou kunnen afvegen als ze binnen kwam. Zo zou het binnen proper blijven.
Als het huisje klaar was en opa het in de boom wilde zetten, riep oma dat het huisje in een kleurtje moest geschilderd worden zodat de mensen het bijna niet zouden zien. Oma en Didi schilderden het huisje in groen en bruin. En als op het dan op de tak stond die Didi had gekozen, zagen ze dat het huisje precies de kleur van de tak en de blaadjes had, zodat ze het zelf ook bijna niet meer zagen staan!
Omdat het nog zomer was en nog altijd warm, wilde Didi eerst nog een beetje in het zomerhuisje blijven wonen. Maar ze beloofde aan opa en oma om morgen weer samen met hen allemaal leuke dingen te doen.
Intussen was het wel al een beetje laat geworden en iedereen was moe en wou naar bed om te slapen. Morgen zouden ze dan wel weer luisteren naar wat Didi al allemaal had beleefd en wat ze samen zouden kunnen doen.
