CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Het was vandaag Laurens zijn verjaardag en hij kreeg een heel speciaal cadeau van zijn mama en papa. Een puppy! Hij vroeg al heel lang een hond, alleen vond papa altijd dat zijn zusje nog te jong was. Maar Kato was vorige maand 3 jaar geworden… En Laurens kreeg nu eindelijk zijn puppy.

Hij wou heel graag een grote hond hebben, maar dat ging niet zo goed in huis: het huis was daarvoor niet groot genoeg. Daarom hadden ze er voor gekozen een Jack Russel te nemen. Dat zijn kleine hondjes maar ze gedragen zich wel als een grote hond.

Laurens had zijn papa beloofd om heel goed te zorgen voor de nieuwe puppy. Hij zou hem eten geven en met hem buiten gaan wandelen. Laurens vond dat ook maar eerlijk zo, want hij wou die puppy het liefste van iedereen.

~~~

Ze waren op weg naar de fokker. Blijkbaar is dat waar puppy’s gemaakt worden. En daar hebben ze alleen maar puppy’s van één ras. Dat vond Laurens niet zo gemakkelijk. Wat nu als je twee verschillende honden wou? Dan moest je naar een andere fokker gaan? Konden ze dat niet allemaal bij één zo’n fokker? Toen hij het aan papa had gevraagd, had papa gelachen en uitgelegd dat puppy’s niet gemaakt worden zoals dingen in een fabriek, maar gekweekt. En dat de fokker meestal maar één of een beperkt aantal hondenfamilies kon onderhouden.

Na een tijdje rijden kwamen ze bij de fokker aan. Het huis lag in het midden van een groot bos! Dat moest wel leuk zijn voor de hondjes, dacht Laurens, dat ze in dat bos konden spelen.

Mama en papa spraken eventjes met de man en dan mocht Laurens naar binnen om naar de hondjes te kijken.
“Ga er maar eentje kiezen,” zei papa.
“Echt waar?” vroeg Laurens met grote ogen.
Papa knikte en Laurens liep voorzichtig de kamer van de hondjes in. Daar kon hij twee volwassen honden zien en superveel puppy’s. De man had gezegd dat de puppy’s zonder strik nog niet geadopteerd waren.  Ze waren nog héél klein, ze waren zelfs nog een beetje roze.

Laurens zette zich neer tussen alle puppy’s en begon met hen te spelen. Er kwamen er meteen een paar naar hem toe gerend. En daarna kwamen al de puppy’tjes op hem zitten, liggen en springen. Maar er was er eentje die hij heel leuk vond, nog leuker dan alle andere. Het was een witte puppy met bruine vlekken, die probeerde op zijn T-shirt omhoog te klimmen. Laurens had geluk: de puppy droeg nog geen strik!

Maar hij vond het wel belangrijk dat zijn zusje de puppy ook leuk zou vinden. Daarom ging hij haar gaan halen uit de andere kamer.
“Kom mee Lisa. Ik heb een puppy gevonden!” zei hij enthousiast tegen zijn zusje. Samen gingen ze naar hem kijken. Laurens pakte voorzichtig de puppy vast en bracht hem naar Lisa.

Het was wel bijzonder, de puppy was héél kalm bij Lisa. Het was net alsof hij voelde dat ze dat leuker zou vinden. Lisa aaide hem en hij draaide zich op zijn rug; hondjes houden er van om over hun buikje gewreven te worden.

“En, vind je hem leuk?” vroeg Laurens.
“Ja leuk!” antwoordde zijn zusje. “Hondje zacht en lief!”
“Dan zullen we hem gaan tonen aan mama en papa,” zei Laurens. Mama en papa waren ook blij met de gekozen puppy, het kon eigenlijk niet anders: het was bijna de perfecte hond voor hen.

Mama en papa regelden alles met de man zodat ze hem konden adopteren. Daarna gingen ze naar huis, wel zonder puppy want die was nog te klein om weg te gaan van bij z’n mama. Laurens zou nog 4 weken moeten wachten.

“En weet je al hoe je de nieuwe puppy gaat noemen?” vroeg mama in de auto.
Laurens dacht een tijdje hard na.
“Hmmm, het wordt Klaas,” antwoordde Laurens.
“Waarom Klaas?” vroeg papa.
“Omdat ik het een leuke naam vind en het is ook speciaal,” zei Laurens.
“Klaas leuk!” zei zijn zusje.
Mama lachte eens en zei: “dan zullen we hem Klaas noemen.”

Laurens was dolgelukkig met zijn nieuwe puppy. Hij kon bijna niet wachten tot die 4 weken voorbij waren en Klaas bij hen thuis mocht komen wonen. Hij hield nu al superveel van hem… En zijn zusje ook!

Reageer!