Hello, ik ben een muis die van dichten hou,
Ik schrijf versjes, die schud ik zomaar uit mijn mouw!
Mijn vriendje is een heel lieve luis,
maar die woont niet in een heel gewoon huis.
Waar verblijft die kleine sloeber dan?
In mijn pelsje zo dicht als ie maar kan.
Ik moet zo om hem lachten,
kriebel, kriebel doet het beestje hele nachten.
Hij vindt het hier zo knus,
door mijn pelsje rennen is voor hem een hele klus.
Mijn haartjes staan immers zo dicht opeen,
zo moet ie klauteren door mijn grijze vachtje heen.
Het is mijn enige maat die me lekker vindt.
Hij zuigt soms een druppeltje bloed heel gezwind.
Bloed geven is immers een goede daad!
Want een leven redden kan zeker geen kwaad.
Alleen is ie bang als ik wil zwemmen,
Dan trekt hij hard aan mijn oren om mij af te remmen.
Hij wil zeker niet in het water,
want van water krijgt ie een kater!
Van een kater moet ik ook niet weten,
want ooit heeft er een mijn staart afgebeten!
Zo lijk ik op een hamster met een muizensnoet,
Heel raar, als je naar de kaaswinkel moet.
Hamsters lusten immers niet zo graag stukjes kaas,
De winkel juf vindt zo’n hamster dan ook een beetje dwaas.
Moet je geen graantjes jongeman of wat hooi?
Neen, neen, liever een stukje brie met wat waterzooi!
Mijn liefje vindt die luis geen goed idee,
want die gaat soms ook met haar even mee.
Haar mooie kapsel wordt dan helemaal omgewoeld,
daarom is de liefde voor mij de laatste tijd wat bekoeld.
Gelukkig ben ik nooit eenzaam en alleen,
want met mijn luisje kom ik goed overeen.
Alleen mag ik niet te hard door mijn haartjes kammen,
Dan roept ie: “Mijn hele living niet door elkaar rammen!�
Onlangs kreeg ik een heuglijk bericht!
Luisje is getrouwd en straks schrijf ik een huwelijksgedicht.
Nu ligt zijn huisje vol eitjes en dus zijn er heel wat kleintjes in het verschiet.
Zo wordt het een heel groot feest of toch… eigenlijk niet…
