Bilal is op de mat aan het spelen. Met zijn auto gaat hij tekeer. “Vroem, vroem, tuut-tuut.�
Plots hoort hij mama en papa roepen. Ze vragen hem om bij hen in de zetel te komen zitten want ze hebben hem iets te vertellen. Bilal kijkt op, legt zijn auto opzij en gaat tussen hen in zitten.
“Hebben jullie een verrassing voor mij?� vraagt hij.
“Ja, en je zal het vast heel fijn vinden,� lacht mama.
“Is het iets leuks? En waar heb je het verstopt?� vraagt hij verbaasd.
Mama kijkt naar Bilal, terwijl papa over mama’s buik wrijft.
“Mama, je hebt zo’n dikke buik! Heb je een stuk speelgoed opgegeten? Dat mag niet hoor! Daar word je ziek van!� zegt papa.
Bilal is stil. Hij houdt zijn vinger op zijn mond en denkt heel diep na. “Wat zou dat toch zijn?� vraagt hij in zichzelf. “Maar mama, heb je dan mijn verrassing in je buik verstopt? Hoe kan ik die daar dan uithalen? Dat is heus veel te moeilijk voor een kleine jongen zoals ik.�
Mama en papa glimlachen, maar zeggen niks.
De spanning wordt Bilal te veel en springt hij uit de zetel. “Nu wil ik het weten! Mama, wat zit er in je buik?�
Papa schrikt zo hard dat zijn kaken er rood van zien. “Oh, je mag mama niet zo laten schrikken jongen. Dit vindt de baby niet leuk,� geeft zijn papa mee.
“Wat? Een baby?� vraagt Bilal. “Maar dat mag helemaal niet! Hoe is die baby daarin gekomen? En hoe geraakt die baby daar dan uit?�
Bilal blijft maar vragen stellen. En de zweetdruppels lopen van hem af. “Ik dacht dat jullie mij een hond beloofd hadden!�
“Haha,� lacht zijn mama. “Neen jongen, jouw mama en papa zijn allebei klaar om je nog een broertje te schenken.�
“Een broertje?� vraagt Bilal verbaasd. “Maar ik wil helemaal geen broertje, ik heb het goed alleen.�
Zijn mama begrijpt Bilal niet en krijgt er tranen in de ogen van.
“Niet huilen schat, Bilal is nog klein en moet het allemaal nog laten bezinken,� troost papa. “Hij zal het heus wel aanvaarden eens de baby er is.�
“Niets van papa, ik wil geen baby!� roept Bilal. Hij kruist zijn armen en gaat terug met zijn auto op de mat spelen.
“Je hebt geen keuze�, antwoord zijn mama vanuit de zetel. “Eens de baby er is, zal je er heel veel plezier aan beleven.�
“Nee! Nee en nog eens nee!� roept Bilal. “Ik wil het niet meer horen!�
Bilal gaat verder spelen en doet alsof hij niets meer hoort. Tuut-tuut. Berg op, berg af, tuut-tuut. Hij heeft veel plezier. Maar Bilal blijft boos en wil nog steeds geen broer!
Terwijl mama met een zakdoek haar tranen afveegt, vraagt ze aan Bilal wat hij zal doen als zijn broertje er binnen enkele maanden is.
“Ik ga het weggeven! Aan ouders die geen kindjes kunnen krijgen.�
Zijn mama haalt haar schouders op en zegt dat dit zomaar niet kan. “Je broer is heel erg welkom! Net zoals jij hier welkom bent!� zegt ze.
Bilal blijft spelen met zijn auto. Hij begrijpt het nog steeds niet. Plots gaat hij rechtstaan.
“Het is goed mama, je mag de baby houden�, wijst hij met zijn vinger. “Maar van mijn auto’s blijft hij af!�
“Superrrrrrrrr!�, roepen zijn mama en papa samen. “Berg dan straks al je speelgoed op en binnen enkele maanden verwelkomen we je kleine broer.�
“Zal ik doen!� roept Bilal terug.  “Maar kleine broer zal goed moeten luisteren, hoor�, lacht hij.
“Hihi, net zoals jij dus!� lacht zijn papa.
~~~
Enkele maanden later. Kleine broer is geboren. Hij heet Khaled. Bilal kijkt over het wiegje heen.
“Oh, wat een mooie jongen, ik zie precies mezelf,� lacht hij. “En omdat hij zo mooi is, mag hij later toch met mijn auto’s spelen! Tof van mij, hè!� lacht Bilal.
Hij kijkt nog eens naar zijn kleine pasgeboren broertje. Hij zwaait naar hem. “Welkom lieve broer. We gaan samen de wereld verkennen, hè. En morgen toon ik mijn speelgoedkamer.�
