Oma en Sanne gaan vanmiddag naar de markt. Ze hebben samen een boodschappenlijstje gemaakt. Daarop staat: sinaasappels, appels, andijvie, een bloemkool en een doosje aardbeien.
“We hebben nog een boodschappentas nodig,” zegt Sanne.
“We nemen de boodschappentas op wieltjes mee. Dan hoeven we niet zo te sjouwen. En mijn portemonnee. Voor niets gaat de zon op,” zegt oma.
Oma en Sanne stappen de voordeur uit. Sanne geeft oma een hand.
“Gezellig hé oma.”
Op de markt is het druk. De mensen lopen langs de vele marktkramen. Je kunt er van alles kopen: kleren, vis, kaas, brood en snoepgoed, schoenen en petten en nog veel meer. En natuurlijk groenten en fruit.
“Hier moeten we zijn,” zegt oma.
Ze staan voor een grote groentekraam. Er liggen aardappels, sinaasappels, appels en nog veel meer in houten bakken gesorteerd. Sanne kijkt haar ogen uit.
“Dag dames, waarmee kan ik jullie helpen?” vraagt de groenteman.
Oma haalt haar boodschappenlijstje uit haar jaszak.
“Een bloemkool en een pond andijvie,” zegt oma.
De groenteman pakt een bloemkool en weegt een pond andijvie af op een weegschaal.
“Wat is een pond?” vraagt Sanne.
“Dat is vijfhonderd gram,” zegt oma.
“Oma, we hebben nog appels nodig en sinaasappels.”
Oma kijkt weer op haar lijstje en zegt: “tien sinaasappels en een kilo appels.”
De groenteman zegt tegen Sanne: “een kilo is duizend gram.”
“Heel goed groenteman,” zegt oma en knipoogt naar Sanne.
“Nog een doosje aardbeien en dan zijn we klaar,” zegt oma.
“Willen de dames een aardbei proeven?”
De groenteman pakt voor ieder een mooie rode glimmende aardbei.
“Mmm, hij is heerlijk zoet. Die van jou ook Sanne?” vraagt oma.
Sannes mond zit helemaal vol en ze knikt van ja. Oma betaalt voor de groenten en het fruit en stopt alles in haar tas met wielen.
“Dag groenteman. Tot ziens maar weer,” zegt oma.
“Dag dames. Nog een fijne dag.”
De groenteman helpt alweer een andere klant.
Oma en Sanne lopen verder langs de marktkramen. Oma blijft stilstaan bij de kaasboer.
“Het staat niet op het lijstje, maar we nemen een lekker stuk kaas mee voor opa. Dat zal hij fijn vinden,” zegt oma.
De kaasboer kijkt oma vragend aan.
“Een pond belegen boerenkaas alstublieft,” zegt oma.
“Dat is vijfhonderd gram,” zegt Sanne tegen de kaasboer.
Die kijkt verbaasd en zegt: “dat is heel knap jongedame. Je krijgt van mij een plakje kaas.”
“En u wilt zeker ook wel een plakje proeven,” zegt hij tegen oma.
Al kauwend knikken Sanne en oma met hun hoofden dat ze de kaas lekker vinden.
“Geef hier maar een pond van. Hij is lekker pittig,” zegt oma.
“Ik vind hem ook pittig,” zegt Sanne.
De kaasboer pakt de kaas in een stevig stuk papier. Oma rekent af en stopt de kaas in de tas.
“Dag kaasboer.”
“Dag dames en een mooie dag nog.”
“Heb jij zin in iets lekkers?” vraagt oma aan Sanne. Natuurlijk heeft Sanne trek in iets lekkers en ze glundert.
“Op naar de bakker. Die heeft vast wel lekkere koekjes en een cake. En jij mag van oma een lolly uitzoeken.”
Bij het marktkraam van de bakker vraagt oma om een half pond roomboterkoekjes.
“Wat is een half pond?” vraagt Sanne.
“Dat is de helft van een pond. En is tweehonderdenvijftig gram,” zegt oma.
Sanne vindt het wel een beetje moeilijk om te onthouden.
“Jij wilt zeker wel een lekker koekje?” vraagt de bakker aan Sanne.
Daar zegt Sanne geen nee tegen. Oma vraagt nog om een cake en dan mag Sanne een lolly uitzoeken. Die is groot en heeft allerlei mooie kleuren!
Met een volle boodschappentas gaan oma en Sanne weer naar huis. Thuisgekomen pakken ze de tas uit en leggen de boodschappen op de keukentafel.
Opa komt de keuken binnen. “Was het gezellig op de markt?” vraagt hij.
Sanne vertelt wat ze allemaal gekregen hebben. Een aardbei bij de groenteman, een plakje kaas bij de kaasboer en een koekje bij de bakker.
“En heb je die mooie lolly ook gehad?” vraagt opa.
“Die heb ik van oma gehad.”
“Ja, want Sanne kan al heel goed rekenen,” zegt oma.
“Een pond is vijfhonderd gram en een kilo is duizend gram,” zegt Sanne.
“Zo, zo, ik heb een rekenwonder als kleindochter,” zegt opa.
Sanne glundert van trots.
“Wat eet ik vanavond? Jullie hebben al op de markt gegeten,” zegt opa.
“Ha, ha, rare opa. Dat is toch geen maaltijd,” zegt Sanne.
“Wat heb ik toch een slimme kleindochter,” zegt opa en geeft een aai over haar hoofd.
Oma kijkt lachend toe.
