Dit is een minder “vrolijk” verhaaltje dan je van de voorleestuin gewend bent. Best eerst even doorlezen voor je het voorleest. Het werd op aanvraag geschreven voor mensen in een bijzondere situatie.
Mijn naam is Mark. Ik lijk maar een heel gewoon jongetje, op school heb ik vriendjes en ik probeer altijd heel goed op te letten in de les. De juf zegt altijd dat ik een heel flinke jongen ben, dat ik zo hard mijn best doe in de les. Ik vind onze juf ook wel een hele toffe, je mag haar altijd alles vragen.
Mijn beste vriend is Tim. Ik kan aan hem alles zeggen, dat heeft mij altijd heel goed geholpen om eens alles aan iemand te kunnen vertellen. De papa en mama van Tim zijn gescheiden, dus zijn papa woont ook niet meer bij hen. Hij ziet zijn papa wel nog elk weekend een dagje.
Mijn papa woont ook niet meer bij ons. Maar dat is niet omdat mama en papa gescheiden zijn, het is omdat mijn papa in de gevangenis zit. Mijn papa heeft stoute dingen gedaan en daarvoor moest hij gestraft worden. Net zoals wanneer ik iets stout doe dat ik dan ook in de hoek moet gaan staan. Maar papa heeft ergere dingen gedaan en daarom heeft meneer de rechter hem in de gevangenis gestoken.
Altijd als papa stout was geweest, vertelde ik dat aan mijn beste vriend Tim. Tim kon niet echt veel helpen bij dat alles. Maar het was goed om het eens aan iemand te vertellen. Dat doe ik nu nog steeds. Papa is nu in de gevangenis, dat maakt alles toch niet zo simpel. Soms zie ik mama wenen terwijl ze op haar bed zit. Ik probeer dan altijd een extra flinke jongen te zijn, want ik weet niet hoe ik mama anders kan troosten.
Ik weet niet zo goed wat ik daar over moet denken, dat papa in de gevangenis moet zitten. Je moet natuurlijk gestraft worden als je iets stout hebt gedaan, maar papa is wel lang gestraft. Ik weet wel sommige dingen die papa heeft gedaan, niet omdat mama ze heeft verteld, maar omdat ik ze zelf heb gezien. Ik heb heel lang moeite gehad om te begrijpen wat er aan de hand was, en zeker om te begrijpen waarom papa zoiets zou doen.
Wat ik uiteindelijk heb besloten is dat het niet echt mijn papa was die die hele erge dingen heeft gedaan. Het was wel mijn papa die dingen heeft gedaan, maar niet echt mijn papa. Wanneer hij zo’n dingen deed dan was er iets slecht dat hem overnam, iets dat hem compleet veranderde. Daardoor was het niet meer echt mijn papa, niet de papa die met mij speelt en lacht, maar het slechte wezentje in hem dat ervoor zorgde dat hij mama pijn deed.
Ik haat dat stomme wezentje dat in papa zit, waardoor ik nu mijn echte papa moet missen. Maar misschien kan die tijd in de gevangenis papa wel leren om dat wezentje te verslaan. Ik moet ook tegen dat wezentje vechten soms, maar ik laat hem nooit winnen. Hopelijk leert papa dat wezentje ook altijd verslaan. Ik weet ook wel dat niet alles terug normaal zou worden nadat papa terugkomt uit de gevangenis, maar misschien kan het dan worden zoals bij Tim. Dat ik papa toch af en toe eens zou kunnen zien, maar dan moet hij wel geleerd hebben om dat wezentje te kunnen verslaan.
