Smout het meisje en Bolletje de eekhoorn lagen in bed. Smout wou niks liever dan een prinses zijn, die geen groentjes moest eten. Ze was zeker geen piraat. Piraten zijn vuile jongens die hun tanden nooit poetsen en elke dag dezelfde kleren aandoen.
Liever het hele verhaal? Lees dan eerst deel I!
Plots werd er luid op de deur gebonsd. Boem, boem, boem! Smout en Bolletje sprongen allebei geschrokken op.
“Doe open!” bulderde een luide stem. “Doe onmiddellijk deze deur open!”
Smout keek met geschrokken ogen naar haar eekhoorn.
De deur vloog met geweld open en in de deuropening stond een jongen van een jaar of acht met lang, rood haar en donkere kringen rond zijn ogen. Hij droeg een hoop oude, vuile kleren en modderige laarzen. Hij rook naar vuur en aangebrand eten. Zijn handen waren vettig en hij had verschrikkelijk vuile nagels. Op zijn enorme hoofd stond een grote, zwarte piratenhoed.
“Waar is prinses Smoutebol?” riep hij. “Prinses, kom onmiddellijk tevoorschijn!”
Prinses Smoutebol? Wie is dat? dacht Smout, die in een hoekje van haar bed helemaal onder haar deken was gedoken. In het donker kon ze Bolletje niet zien, maar hij lag dicht tegen haar aangedrukt. Ze voelde hoe hij rilde van angst.
Met veel kabaal marcheerde de piraat door de slaapkamer. Hij trok kasten open, gooide speelgoeddozen om en vertrappelde onbeschoft alle mooie spulletjes.
“Zou ze hier dan toch niet zijn, piraat Flap?” hoorde Smout een andere stem van op de gang vragen.
“Ik weet dat ze hier is,” antwoordde piraat Flap. “Ik kan haar ruiken. Die zoete prinsessengeur zou ik tot aan het einde van de wereld kunnen volgen. Ik zal haar nu onmiddellijk vinden, want ik wil met haar trouwen.”
Hemel, schrok Smout, trouwen? Voor ze het goed in de gaten had, begon ze te giechelen. Ze sloeg vliegensvlug een hand voor haar mond, maar het was al te laat. Ze proestte het uit. Hoe grappig. Er stond een piraat in haar slaapkamer die dacht dat ze prinses Smoutebol heette en hij wilde met haar trouwen.
Met een ruk trok piraat Flap de deken van het bed.
“Aha,” riep hij triomfantelijk, “zie je wel dat ik gelijk had. Hier bent u, edele prinses.”
Nu ze ontdekt was, vond Smout het niet meer zo grappig en sprong ze moedig recht om oog in oog te staan met de vreemde jongen in haar kamer. Ze zag dat hij onder al het vuil toch hele mooie ogen had. Hij knielde voor haar.
“Nobele dame, wilt u met mij trouwen?” vroeg hij smachtend. “Ik hou van u. Ik hou zoveel van smoutebollen!”
“Geen denken aan!” riep Smout luid. “Ik ben helemaal geen prinses. En ik ben ook geen smoutebol. Ik trouw met niemand. Zeker niet met een appelflap zoals jij.”
Nog voor piraat Flap in de gaten had wat er gebeurde, greep Smout het handvat van zijn zwaard en in één vloeiende beweging trok ze het los uit zijn riem.
“Sta recht, piraat, en verlaat onmiddellijk mijn slaapkamer. Ik wil je hier nooit meer zien.”
Zo gemakkelijk liet de verliefde piraat zich niet verdrijven. Hij greep het blinkende feeënstokje waar Smout die namiddag nog mee had gespeeld en verdedigde zich moedig. Maar iedereen weet dat een speelgoedstokje niet op kan tegen het harde staal van een echt piratenzwaard. Het duurde dan ook niet lang of piraat Flap was verdreven.
“Waar heb jij zo leren vechten?” vroeg Bolletje met veel bewondering.
Smout stond hijgend in de deuropening, met een brede glimlach op haar gezicht. Haar armen trilden nog van de inspanning. “Weet ik niet,” zei ze, “maar ik vond het super. Misschien moet ik toch wat vaker groenten eten om sterker te worden… Je weet maar nooit wanneer ik nog eens tegen een piraat mag vechten. Wie had ooit durven dromen dat piraat zijn zo leuk kon zijn.”
Moe maar gelukkig keek ze naar de rommel in haar kamer. “Mama gelooft ons nooit als we haar morgen vertellen wat er hier gebeurd is.”
Ze verstopte het zwaard onder haar matras en viel uitgeput in bed.
Bolletje keek bezorgd naar haar en porde haar zachtjes met zijn warme snuit. “We zouden toch beter eerst opruimen, denk ik.”
Het had geen zin. Smout sliep al en Bolletje zuchtte diep.
 ~~~
“Wakker worden, lieve schat. Tijd om op te staan.” Mama kwam de kamer binnen en trok de roze gordijnen open. “Smout, wat is hier in hemelsnaam gebeurd?”
Smout zat meteen rechtop in bed. “Het is niet mijn schuld, mama. Vannacht kwam er een pira…”
Haar adem stokte en ze knipperde met haar ogen. Was ze wel goed wakker? Haar slaapkamer was helemaal opgeruimd. Elk stuk speelgoed op de juiste plaats, alles was waar het moest zijn.
“Ik heb jouw kamer nog nooit zo opgeruimd gezien. Heb jij dat nog stiekem gisterenavond gedaan? Maar meisje, dat is ongelooflijk knap van je.” Mama gaf haar een zoen op haar voorhoofd. “Kom maar snel naar de keuken om te ontbijten!”
Toen mama de kamer uit was, sprong Smout op uit haar bed en stak ze snel haar voeten in pantoffels. “Dankjewel, Bolletje,” lachte ze.
“Waarvoor?” vroeg Bolletje, die nog niet goed wakker was.
Smout sprintte de kamer uit en plofte neer op haar stoel in de keuken, net op het moment dat papa een pannenkoek op haar bord liet glijden.
“Goedemorgen, papa!” zei ze vrolijk.
“Wat ben jij goed gezind vandaag,” zei papa. “Jij hebt zeker een fijne droom gehad.”
Smout giechelde. “Ja, een droom, dat was het,” zei ze en ze knipoogde naar Bolletje, die ondertussen naast haar was komen zitten.
Bolletje haalde zijn schouders op.
Smout en haar eekhoorn staken allebei tegelijk een groot stuk pannenkoek in hun mond.
“Mama,” vroeg Smout terwijl ze nog knabbelde, “welke groente eten we vandaag? Kunnen we alsjeblieft nog eens erwtjes eten?”
Mama verslikte zich bijna van verbazing. “Waarom vraag je dat, schat?” hoestte ze. “Ik dacht dat je een hekel had aan groenten omdat ze zo vies zijn.”
“Dat was gisteren,” zei Smout heel groot. “Vandaag weet ik beter.”
Mama en papa keken elkaar aan. “Dat moet wel een heel fijne droom geweest zijn,” lachte papa.
Smout giechelde weer. Het was helemaal geen droom, wou ze zeggen. Er was een echte piraat in mijn kamer. Maar misschien was dat voorlopig haar geheim.
Vliegensvlug at ze de rest van haar pannenkoek op en racete ze de keuken uit. “Ik ga het piratenzwaard pakken om nog wat te oefenen,” dacht ze. “Dan ben ik er vannacht klaar voor wanneer piraat Flap op bezoek komt…”
