“Mama, waar is mijn tas?” riep Lisa ongeduldig.
Vandaag zou ze voor de eerste keer een officiële balletles krijgen. Mama zei altijd dat Lisa zo mooi rondhuppelde in de living en zo mooi grand écart oefende in de keuken. Vandaag zou ze vanalles leren in de les, met een echte balletjuffrouw.
“Hier is je tas Lisa! Heb je je balletschoentjes mee? En je balletpakje heb je aan? Zit je haar goed?”
De enige die nog zenuwachtiger was dan Lisa zelf, was haar mama. Lisa wist dat haar mama haar altijd zou steunen als het op dansen aankwam. Dat kwam omdat Lisa’s mama vroeger zelf ook danste.
Een laatste controle… Alles was klaar.
“Hup de auto in,” riep mama.
In de dansles aangekomen kreeg Lisa toch wel een beetje kriebels in haar buik. Van de zenuwen. Ze was hier nog nooit geweest…
“Mama, zit mijn haar wel goed?” vroeg Lisa bezorgd.
“Je haar is perfect Lisa,” zei de dansleerkracht. Die was net binnengekomen in de zaal en had Lisa gehoord.
“Ik heb haar dotje gemaakt,” wees Lisa’s mama vol trots.
“We zullen eerst alle namen afroepen en dan zullen we er aan beginnen,” zei Nele, de dansleerkracht. Tijdens het afroepen van de namen, keek Lisa rond haar naar de andere meisjes. Ze hadden allemaal hun roze balletpakje aan en hadden hun dot op hun hoofd. En ze zagen er allemaal net zo zenuwachtig uit als zij. Dat stelde Lisa toch een beetje gerust – iedereen stond er hetzelfde voor.
Toen alle namen waren afgeroepen, begon de les. Lisa was zo enthousiast dat ze meteen vooraan aan de barre klaarstond. Omdat mama zo nieuwsgierig was, bleef ze kijken.
“We beginnen met het leren van de posities van je voeten, dat is de manier waarop je voeten moeten staan. We gaan beginnen met de eerste positie. We zetten onze hielen tegen elkaar en maken een V met onze voeten zodat je tenen elk naar een andere kant wijzen.”
Zo gezegd, zo gedaan. Een paar minuten later stond iedereen in de eerste positie. En zo ging de les vlotjes vooruit.
Na een halfuurtje zat de les er op en hadden ze al de eerste, tweede én derde positie geleerd.
“En ook braba en eerste positie met de armen,” vertelde Lisa trots. “Bij braba moet je je armen rond maken voor je benen, maar niet tegen je benen hoor dat is geen ballet.”
Lisa keek opgewonden naar haar mama en met een trotse blik keek mama terug.
“Op een dag word je net zo’n goeie danseres als je mama!”
Lisa lachte, dat was haar droom.
