Lotte was geen braaf meisje. Ze at nooit haar groentjes op. Ze verstopte dit voor haar mama en papa, want zij vonden het helemaal niet leuk dat Lotte haar groentjes niet opat. Maar als ze het zagen, dan kreeg Lotte geen dessert… Daarom gaf ze onder de tafel stiekem haar groentjes aan hun hond Max. Max at alles graag, zelfs groentjes. Dus elke avond hield ze haar groentjes onder de tafel en dan at Max ze op. En haar mama en papa hadden niets door, want zij waren bezig met haar jongere zusje Linde, die nog niet alleen kon eten.Â
Op een mooie zomeravond was er vleesbrood met broccoli en rijst. Lotte haatte broccoli, ze at dat nooit op. Max kreeg die avond dus een extra grote portie. Maar… Papa had het gezien! En hij had meteen een plannetje bedacht.
“Lotte, je bent zo flink geweest, al je groentjes zijn op!” zei haar papa. “Ik weet dat je niet graag broccoli eet, en omdat je ze toch allemaal hebt opgegeten, mag Max vanavond bij jou slapen.”
“Jeej!” riep Lotte, “ik hou er van als Max bij mij slaapt!”
Die avond ging Lotte extra vroeg slapen. Maar toen ze nog maar net in bed lag, liet Max een protje prot. En even later weer prot. Lotte probeerde er niet op te letten. Maar dan liet hij nóg een protje prot en dan nog meer prot prot prot. De kamer begon te stinken. prot prot prot
Lotte vond het niet meer leuk, het was echt hard aan het stinken.
Lotte liep naar beneden en riep: “Papa! Max laat de hele tijd protjes!”
“Hoe zou dat kunnen komen? Misschien heeft Max wel teveel broccoli gegeten. Weet jij hoe dat kan Lotte?” vroeg haar papa, terwijl hij haar streng aankeek.
“Omdat ik hem mijn groentjes heb gegeven,” gaf Lotte met een pruillip toe.
“Je weet dat dat niet mag Lotte! Je moet je groentjes opeten, anders word je nooit een groot meisje,” legde haar papa uit.
“Sorry papa… Ik zal het nooit meer doen!” beloofde Lotte.
“Mooi zo! Want we hebben speciaal voor jou…” en hij zette een bordje op tafel “… nog een extra grote portie broccoli bewaard. Eet smakelijk.”
En terwijl Lotte onder het toeziend oog van papa haar bord broccoli moest eten, haalde mama Max weer naar beneden.
“Kom Max, slaap jij maar in de tuin vannacht. Het is nog lekker warm buiten, je vindt het vast heerlijk!” zei ze tegen hem. Max ging gedwee mee naar buiten en nestelde zich in zijn hok in de tuin.
“Zijn buitenverbijf,” grapte mama.
Toen Lotte klaar was, mocht ze terug haar bed in. Mama had het raam open gezet en alle vieze luchtjes waren weg. Maar ze had haar lesje geleerd! Vanaf nu zou Lotte altijd haar groentjes zelf eten. Dan werd ze later een sterke grote meid.
