CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Is dit je eerste ontmoeting met Didi? Lees dan eerst de andere verhalen in de serie!

Het was middag. Oma was in de keuken bezig met de afwas. Plots gilde ze heel hard! Opa, die aan het snoeien was in de tuin, kwam snel kijken wat er gebeurde. Didi kwam ook toegesneld.

Toen opa en Didi in de keuken kwamen, stond oma boven op een stoel en riep “een muis, een muis!�
Oma was een beetje bang van muizen en ze wou dat opa het muisje zou vangen. Maar opa had een beter idee: hij vroeg aan Didi of zij, als tuinwachtertje, muizentaal kon spreken. En dat kon ze!

Het muisje was erg geschrokken toen oma begon te gillen. Het had zich meteen heel goed verstopt. Plots hoorde het een zacht “piep pi piep pieeeep pieppiepâ€�. Dat was Didi, die haar riep… Heel voorzichtig kwam het van onder de kast gekropen en ging bij Didi staan.

Opa vroeg aan Didi om aan het muisje te vertellen dat oma heel erg bang was voor muisjes. En dat ze het ook niet leuk vond dat muisjes met vieze pootjes rondliepen in haar keuken, omdat daar allemaal eten stond waar de muisjes niet mochten aankomen. Anders zouden oma en opa wel eens erg ziek kunnen worden!
Didi ging druk aan het vertellen: “piep pipiep pieeep piep pieperdepiep piepâ€� en het muisje antwoorde aan Didi “piep pieppiep piepâ€� en dat ging zo een hele tijd verder. Didi zei dat het muisje was binnengekomen omdat het veel honger had – het rook ook zo lekker in de keuken van oma! Maar het wou oma helemaal niet bang maken.

Oma begreep dat wel en begon een beetje medelijden te krijgen met het muisje. Ze kwam voorzichtig van de stoel af en stelde voor dat het tot aan de deur mocht komen. Oma zou daar een beetje brood en kaas neerleggen, zodat het muisje geen honger meer zou hebben. Maar toen Didi vertelde dat de muisjes achter in de tuin onder een stapel hout woonden, wou opa zelfs nog meer doen. Want elke keer als oma of opa hout van de stapel namen, vielen er stukjes hout bij de muisjes, en dat was gevaarlijk. Daarom wou opa, die graag knutselde, een muizenhuisje bouwen.
Hij begon meteen na te denken. Het moest een mooi huisje worden, met stevige plankjes en een dak en een deurtje. De muisjes zouden er heel veilig zitten. Naast het deurtje zou een klein bakje komen waar oma een beetje brood en kaas kon in leggen.
Het muisje vond dat een prachtig idee! Het liep vlug naar buiten in de tuin om dat aan de hele familie muis te vertellen.

Opa en Didi gingen meteen aan de slag. Ze zaagden en timmerden om een stevig muizenhuisje te maken. Ze werkten er de hele namiddag aan. Oma kwam ‘s avonds boterhammetjes brengen voor de harde werkers. Ze had zelfs een klein schaaltje mee, met daarop een stukje brood en kaas voor het muisje.

Toen het muizenhuisje eindelijk klaar was, zochten ze een mooi plekje in de tuin dicht bij het grote huis. Didi vond een plaatsje. Een struikje met blaadjes die ook in de winter niet afvielen. Daaronder zou niemand het huisje zien staan.
Wanneer even later alles op zijn plaats stond, kwam de muizenfamilie kijken. Ze waren heel erg blij en piepten allemaal door elkaar. Oma vroeg aan Didi wat de muisjes allemaal vertelden en Didi vertaalde: dat de muisjes beloofden niet meer in het grote huis te komen en oma niet meer te laten schrikken. Oma was daar blij om en zei dat ze nu ook niet meer zo bang zou zijn van de muisjes.

Ondertussen was het wel al een beetje laat geworden en iedereen was moe en wou naar bed om te slapen. Morgen zouden ze dan wel weer luisteren naar wat Didi al allemaal had beleefd en wat ze samen zouden kunnen doen.

Reageer!