Het was officieel de laatste dag van de Dinolympische Spelen. Alle sporten waren gedaan en net als bij het begin was er een gigantische ceremonie georganiseerd om in schoonheid af te sluiten. Het was ook traditie geworden dat er na de ceremonie nog een feestje was voor alle sporters.
De dino’s hadden een beetje een dubbel gevoel over het einde van de Dinolympische Spelen. Ze waren heel trots over wat ze allemaal hadden gepresteerd en waren ook toe aan wat welverdiende rust na een periode van zeer intensief sporten. Maar ze vonden het ook jammer dat ze afscheid moesten nemen van hun nieuwe vrienden. Beatrix en Rakker hadden beslist nog wel een paar dagen te blijven na de sluitingsceremonie.
Er waren al heel veel voorbereidingen gemaakt voor de sluitingsceremonie, maar er waren toch nog een paar dingen die gedaan moesten worden. Rex had aan zijn broer Remus voorgesteld om mee te helpen. Maar Remus had hem geantwoord dat hij beter nog wat met zijn vrienden kon spelen: de afgelopen dagen waren al vermoeiend genoeg geweest voor hem en hij had het verdiend om zich nu wat te amuseren.
De dinovrienden deden die dag echt alles samen. Ze wilden nog het meeste uit hun tijd samen halen. Ze deden niet al te veel actieve dingen, want ze waren allemaal nog een beetje moe van de Dinolympische Spelen. Daarom speelden ze vooral bordspelletjes. Beatrix leerde hen zelfs kaarten. Dat lijkt heel gemakkelijk, maar eigenlijk is het best moeilijk. Er waren echt nog veel regeltjes en trucjes die je moest onthouden. Eenmaal ze er allemaal mee weg waren, was het wel superleuk om te spelen.
De dino’s hadden voor hun eigen eten gezorgd die middag. Marcus leerde hen hoe ze moesten koken. Hij had iedereen een klein receptje geleerd. Zo konden ze allemaal op hun eigen gerechtje trots zijn en waren er ook verschillende dingen te eten. Iedereen vond natuurlijk zijn eigen creatie het lekkerste, maar stiekem moesten ze toch toegeven dat ze niet konden tippen aan meesterchef Marcus.
~~~
Het was eindelijk tijd voor de sluitingsceremonie. Alle dino’s waren op hun mooiste. Met hun tanden vers gepoetst en hun huid vers gewassen. Rex had zelfs een strikje aangedaan! Dat was pas een grappig zicht, zo’n grote dino met een klein strikje rond zijn nek.
Anne had haar schild ook heel mooi opgeblonken.
Er stond veel volk in het publiek. Rex dacht dat het er zelfs meer waren dan bij de openingsceremonie. Er was een ereplaatsje ingericht voor de deelnemers. De vijf vrienden namen er plaats en wachtten tot Remus, de broer van Rex en organisator van de Spelen, begon met zijn speech.
“Het was opnieuw een heel mooie Dinolympische spelen dit jaar en daarvoor zou ik iedereen heel graag bedanken. Zoals de dino’s die er soms dag en nacht aan hebben gewerkt om alles piekfijn in orde te krijgen.
Ook wil ik alle toeschouwers bedanken omdat ze zo uitvoerig de sporters hebben toegejuicht en alles zeer vriendelijk hebben gehouden. En tenslotte wil ik onze fantastische deelnemers bedanken voor hun inzet en sportief gedrag. Ze hebben tijdens de hele Spelen hard getraind en hun uiterste best gedaan. Zelfs zo hard dat er een record verbroken is geweest.”
Het hele publiek en de deelnemers gaven een heel luid applaus en sloegen met hun staart op de grond.
Toen alles weer wat rustiger werd, ging Remus verder.
“Met spijt in het hart moet ik nu het einde van deze Dinolympische spelen aankondigen. Maar we kunnen allemaal samen uitkijken naar de volgende keer.
En dan nu: tijd voor het afsluitfeestje!”
~~~
Alle dino’s hadden een supertoffe avond waarin er veel werd gedanst en gelachen. In het begin was het kleine zusje van Marcus, Manou, er zelfs ook geweest. Zij was een echte feestdino, ook al was ze nog jong. Zij en Rex hadden ook heel veel gedanst. Rex vond Manou echt een toffe dino.
Daarna bleven enkel nog de oudere dino’s over. Alle kleintjes waren gaan slapen en de meeste volwassenen waren ook al meegegaan. De rest van de dino’s feestten en dansten door tot nogal laat in de nacht.
Het was een leuke afsluiter voor een schitterende tijd samen.
