Krul het schaap kan de slaap niet vatten.
Als het éne oog dicht is, gaat het andere open.
Zo knipperen haar ogen afwisselend open en dicht.
De andere dieren vinden dit gek en proberen haar na te doen.
Probeer het ook eens! Dat is niet zo gemakkelijk, zelfs een beetje lastig.
Wij worden daar zelf moe van, maar Krul het schaap niet. Alleen meneer de uil heeft daar geen last van, die kan zelfs ook nog zijn kopje helemaal ronddraaien. Een gek gezicht. Kijk eens, ik kan dat ook bijna! Aai, mijn nek!
Weet je, de mensen vertellen dat je best in slaap valt als je schaapjes telt.
Een beetje moeilijk hé! In de weide is er immers maar één schaap te vinden.
Er verblijven daar nog een koe en een ezel. Het zijn de speelkameraden van Krul. De weide is groot genoeg en er is gras in overvloed, genoeg voor iedereen.
De vogels en de konijnen wonen er zelf niet, maar komen elke dag een kijkje nemen. Er is hier zoveel lekkers te vinden. De vogels pikken vliegjes en maden uit de vlaaien en de konijnen knabbelen van de klaver en paardenbloemen die overal in de groene wei te vinden zijn.
De mol, die al een tijdje een vaste bewoner is, is echter nooit te zien. Die zit immers onder de grond! Hij is er niet echt welkom, want die sloeber verandert de wei in een veld vol met putten en bergjes. Met al die aarden heuveltje her en der is het moeilijk rennen voor de dieren. Om je poten van te breken!
De mol met zijn grote graafpoten, kan wel gemakkelijk de slaap vatten, want voor hem is het altijd donker onder de grond en van graven word je ook héééél moe! Zo lastig!
Krul is een beetje jaloers en zo ziet ze de mol liever niet in haar buurt.
Verder dan één schaap tellen is er dus niet bij, en zo blijft Krul altijd maar wakker. En jezelf tellen is ook niet echt vermoeiend! Proberen we eens samen? “één�!
Ik word alleen al een beetje moe van dit verhaal, er gebeurt hier echt NIETS!
Tot nu….
De koe heeft een fantastisch idee, ook al is ze zeker niet een van de slimste in de wei.
Ze loeit als de beste: “meu�, “meu�, “meu�…. Wel tien keer na elkaar! Dat klinkt een beetje als “moe�, maar dat helpt aan geen kanten. Iedereen in de buurt schrikt wakker van dat hels lawaai. En dat is toch echt niet de bedoeling! Krul doet zelfs één keer haar beide ogen helemaal dicht! Gewoon van het geluid en niet van moeheid.
De ezel vond het eerst wel een goed plan, maar zo snugger is die ook echt niet. Gelukkig begon die ook niet mee te roepen en te tieren “ia�, “ia�, “ia�, want dan zou er zeker politie en brandweer aan te pas komen. Burenlawaai, dat mag niet, zeker niet als het al avond is.
De maan stond al hoog aan de hemel en glinsterde in de vijver midden de weide. Kijk Krul, nog een ezel! En inderdaad in de vijver is er nog een ezel te zien. Geen echte, maar de domme ezel ziet alleen haar spiegelbeeld.
Krul komt kijken en inderdaad, daar is ook nog een schaap. Het loopt zelfs mee als ik rond de vijver ren en ik kan nu zeker al tot twee tellen: één schaap, twee schapen…. Leuk!, een vriendje om mee rond te racen. Krul doet wel twintig toeren rond de vijver. Tot ze zo moe wordt, haar beide ogen in één keer dicht doet en in slaap valt…
Van schaapjes tellen word je wel echt moe, of is het door iets anders?… Weet jij het?
Slaap wel en oogjes dicht!
