Rex was de opening in het woud aan het opruimen voor de volgende dag. Er was vandaag een hele zware storm geweest tijdens de middag. Hierdoor lag de open plek vol met takken en bladeren, die opgeruimd moesten worden voor ze weer pootbal konden spelen.
Rex was na de storm meteen terug gekomen om alles op te ruimen. Hij had er Marcus graag bij gehad, maar die moest letten op zijn zusje, Manou. Dus ruimde Rex de hele open plek helemaal alleen op. Hij schopte de grootste takken weg. Dat was zo handig aan een tyrannosaurus te zijn, hij kon superzware dingen makkelijk wegschoppen met zijn sterke poten.
Rex was begonnen met de kleinere takjes op te ruimen toen hij opeens iets hoorde tussen alle blaadjes. Ritsel ritsel Hij bukte zich nog iets verder naar beneden en zag iets bewegen onder al die blaadjes.“Hallo? Is daar iemand?” zei Rex op zo’n lief mogelijke toon. “Ik zal je niets doen.”
Opeens verscheen er een klein hoofdje uit de bladeren. Het had een spitse snuit en spitse oren. Het diertje had een helemaal bruine vacht met hier en daar een lichtere bruine vlek erin.
“Ga je mij echt niets doen?” vroeg het beestje met een hoge stem.
“Natuurlijk niet. Ik doe nooit andere dieren pijn! Dat zou niet lief van mij zijn,” antwoordde Rex zeer oprecht. “Ik heet Rex, wat is jouw naam?”
“Kim,” antwoordde ze met dezelfde hoge stem.
“Dat is een leuke naam! Maar als ik mag vragen, wat voor diertje ben jij eigenlijk, je lijkt niet echt op een dino?” vroeg Rex, hopend dat hij niets verkeerd had gezegd.
“Ik ben ook geen dinosaurus!” lachte Kim. “Ik ben een zoogdier, een soort van muis.”
Haar stem was nu iets rustiger, maar wel nog steeds zeer hoog.
“Wauw, ik heb nog nooit van zoogdieren gehoord!” zei Rex een beetje verbaasd.
“We verschillen een beetje van dino’s. Wij hebben een vacht om ons warm te houden en leggen geen eieren,” legde Kim uit.
“En zijn er zo veel zoogdieren? Want jij bent de eerste die ik ooit heb gezien,” vroeg Rex heel nieuwsgierig.
“Nee, we zijn niet met zoveel en we zijn vooral heel klein, zeker in vergelijking met een grote Tyrannosaurus als jij. Daarom is het ook héél moeilijk om ons te zien,” zei Kim.
“Kim, zou je willen meekomen naar bij mij thuis? Dan kan je Marcus mijn beste vriend ontmoeten. Hij is supercool en hij zou jou ook supercool vinden!” stelde Rex voor.
“Ik weet het niet,” twijfelde Kim, “het dinodorp is wel erg ver wandelen voor een klein diertje zoals ik. Mijn mama gaat het niet leuk vinden als ik niet thuis ben voor het avondeten.”
“Ik kan je meenemen op mijn rug? Voor mij is het maar 5 minuutjes stappen, dan ben je zeker nog op tijd thuis,” bedacht Rex.
Kim vond het goed en samen gingen de nieuwe vrienden naar het dinodorp. Het was wel een heel spannende rit voor Kim, zo meerijden op de rug van een Tyrannosaurus Rex.
Rex ging met haar naar het huis van Marcus. Daar was hij aan het letten op Manou. Rex zei dag tegen de mama van Marcus en ging dan met hem en Kim naar de kamer van Marcus. Hij stelde de twee aan elkaar voor en, net zoals hij had gedacht, vonden ze elkaar echt supercool! Marcus stelde niet zoveel vragen als Rex, maar hij was wel heel vriendelijk tegen Kim.
Kim en haar twee nieuwe vrienden praatten de hele namiddag over vanalles en nog wat. Rex en Marcus kwamen heel veel te weten over zoogdieren, maar Kim ook over dino’s. Toen de zon onderging bracht Rex haar terug naar huis. Marcus wou wel meegaan, maar ze gingen net eten.
Toen Rex haar thuis had gebracht, beloofde Kim dat ze regelmatig eens langs zou komen bij de opening. En Rex ging héél blij slapen! Hij had niet alleen veel geleerd over zoogdieren, maar had er ook een nieuwe vriend bijgekregen.
