Laurens moest na het middageten samen met zijn zussen Adeline en Floor de afwas doen.
Laurens deed helemaal niet graag de afwas. Zijn oudste zus Adeline speelde altijd de baas. Zo mocht hij van haar nooit afwassen. Hij moest altijd afdrogen en dan moest Floor alles wegzetten.
Normaal gebruikten ze gewoon het afwasmachine. Enkel als het zoiets als spaghetti was, moest er afgewassen worden. Maar het afwasmachine was de week ervoor kapot gegaan, dus nu moesten ze ‘s middags afwassen. Gelukkig deden mama en papa ‘s avonds de afwas. Zo hadden ze nog wat tijd om te spelen voor ze moesten gaan slapen.
Het was zaterdagmiddag en er stond een grote afwas. Laurens en zijn zussen moesten die nu opruimen. Maar Laurens wou veel liever in de tuin gaan spelen met zijn nieuwe fiets. Hij probeerde stiekem in de tuin weg te sluipen en op die manier probeerde hij ook vanonder de afwas te komen. Maar papa had hem naar de tuin zien gaan. En hij had gezegd dat als Laurens niet zou meehelpen, dan zou zijn nieuwe fiets een week op slot blijven. Dus Laurens ging flink de afwas doen, want hij wou zijn nieuwe fiets geen week kwijtraken.
Adeline en Floor waren al in de keuken en hadden alles klaargezet om aan de afwas te beginnen. Het was geen grote verrassing dat Laurens weer zou moeten afdrogen. Hij vond afdrogen niet leuk, je moest altijd wachten op de persoon die aan het afwassen was en tegen het einde van de afwas was de handdoek altijd zo vochtig. Bah. Het was ook niet eerlijk dat Adeline altijd met haar handen in het water mocht zitten. Ze gebruikte zoveel zeep dat heel de afwasbak onder het schuim stond, waardoor Laurens zijn handdoek nog sneller nat werd.
Maar denkend aan zijn nieuwe fiets begon Laurens samen met zijn zussen aan de afwas. Nadat hij de glazen en het bestek al had afgedroogd, vond Laurens zijn handdoek al veel te vochtig. Omdat de borden en de potten en de pannen nog moesten afgedroogd worden, besloot Laurens al een nieuwe handdoek te nemen. Dat was meteen een stuk aangenamer in zijn handen.
Plotseling kreeg Laurens een bord dat nog helemaal onder het schuim zat. Daar zou zijn nieuwe droge handdoek meteen helemaal nat van zijn! Hij keek even boos, maar kreeg toen een idee. Een grappig idee! Hij blies het schuim van het bord naar Adeline. Ze hing nu helemaal onder schuim. Het hing zelfs in haar haar. Laurens lachte zich rot.
Maar Adeline besloot om Laurens een koekje van eigen deeg te geven en nam een hand vol met schuim. Dat deed ze op Laurens zijn neus.
Terwijl de twee oudsten schuim naar elkaar deden, kwam opeens een giechelende Floor ertussen. Als ze op haar tippen stond, kon ze net aan de afwasbak. Ze nam daar twee handen vol met schuim. Laurens als Adeline waren zo met elkaar bezig, dat ze het niet gezien hadden. En plots kregen ze allebei een grote hoop schuim in hun nek geduwd! Floor moest heel hard lachen.
Adeline en Laurens keken elkaar aan en ze begrepen meteen wat de andere aan het denken was. Laurens schepte Floor op en hield haar goed vast terwijl Adeline een groot hand vol schuim nam. Die schuim gebruikte ze om een grote baard op hun kleine zusje te tekenen. Floor vond het heel grappig, maar ze probeerde zich toch los te maken zodat zij ook terug met wat schuim kon gooien.
Toen Adeline klaar was met de baard en ook schuim op Laurens wou doen, liet Laurens zijn kleine zusje snel los. Hij begon meteen ook schuim naar Adeline terug te gooien. En naar Floor. Iedereen was nu schuim naar iedereen aan het gooien! En ze vonden het alle drie leuk.
“Wat is hier aan de hand?” vroeg plots een boze stem. Mama was net de keuken binnengekomen en zag haar kinderen – en haar keuken – onder het schuim zitten. Maar eigenlijk vond ze het ook wel een beetje grappig.
“We hebben een manier gevonden om de afwas wat leuker te maken,” antwoordde Laurens voorzichtig. Adeline en Floor knikten heel hard.
Mama keek hen aan. Even bleef het stil. Toen zei ze: “Ach, het is maar schuim, zoveel kwaad kan dat niet. En als jullie het alle drie leuk vinden…”
Ze knikten weer heel hevig.
“Als jullie flink de afwas afwerken en daarna ook de keuken opruimen na jullie episch gevecht, zal ik geen straf geven. Maar pas in het vervolg wel goed op, iemand had kunnen uitglijden over dat schuim!”
Ze begonnen er onmiddellijk aan en de rest van de afwas was snel gedaan. Daarna deden ze ook de keuken, maar dat duurde wel wat langer. Ze maakten er een spelletje van: om het meeste afkuisen.
Ze deden heel hard hun best, want ze wilden allemaal de wedstrijd winnen. En wie denk je dat er won? Floor! Ze babbelde het minste, deed het meeste voort, en zo kreeg ze ook het meest gedaan.
Toen mama kwam kijken, was ze best blij met de opgeruimde keuken. Omdat ze het flink hadden gedaan, kregen ze van mama elk een snoepje. Adeline koos die met aardbeismaak, Floor wou eentje met citroensmaak en Laurens, na een beetje twijfelen, nam een oranje snoepje met appelsiensmaak. En terwijl ze hun lekker snoepje opaten, dachten ze allemaal: afwassen is best leuk. Als er maar genoeg schuim is!
