Amandine werd vroeg wakker. Het was vakantie, maar haar ouders moesten werken, dus ze was alleen thuis. Maar ze was al een flinke meid, dus ze kon wel alleen thuis blijven. Ze was tenslotte al 11 jaar.
Als ze alleen thuis was, ging ze altijd naar de buurvrouw; die was superlief voor haar. Haar buurvrouw, Valentine heette ze, kon lekker koken. Vanmiddag zou ze Amandine haar lievelingsgerecht klaarmaken: appelmoes met puree en chipolata, dat was een soort worst maar dan lekkerder. Omdat ze haar buurvrouw wou bedanken voor de goede zorgen als haar ouders eens niet thuis waren, wou ze iets speciaal doen voor haar. Daarom had ze vandaag haar wekker gezet om vroeg wakker te worden. Ze was namelijk van plan om bloemetjes te plukken!
Ze had er gisteren lang over nagedacht waar ze Valentine een plezier mee kon doen. Ze had gedacht aan koken, maar het was nog te gevaarlijk om alleen het fornuis te gebruiken. Ze wou dan naar de bakker gaan, maar ze had geen geld gekregen om iets te kopen. Ze wou een tekening maken, maar dat had ze al zo vaak gedaan. Dus het was een heel origineel idee om bloemetjes te plukken!
Ze had al gezocht in haar knutsellade en daar had ze een mooi rood lintje gevonden. Met het lintje kon ze de bloemen tot een boeketje samenbinden. Dus ze ging naar buiten om de bloemetjes in haar tuin te plukken. Ze zag rode, gele en witte bloemetjes staan. Ze plukte er één en nog één en nog één, totdat ze een heel mooi boeketje had. Ze had in totaal wel 15 bloemen geplukt! Ze pakte het lintje en bond het boeketje vast. “Zo, dat ziet er mooi uit,” dacht ze.
Ze stapte vrolijk naar het huis naast het hare en klopte op de deur. Ze klopte op de deur want Valentine haar bel was kapot.
“Oh, wat ben je vroeg!” zei Valentine.
“Ja, ik heb iets voor je meegebracht,” zei Amandine trots. Ze toonde het bloemenboeketje.
“Och mijn kind dat zijn mooie bloemen! Dankjewel!”
Ze gaf Amandine een dikke knuffel.
“Ja, ik heb ze allemaal geplukt uit eigen tuin!”
“Oh,” zuchtte Valentine. “Ik denk niet dat je mama daar blij mee zal zijn.”
Plots keek Amandine verdrietig.
“Maar geen probleem Amandine, niet verdrietig zijn! Weet je wat? Ik denk dat ik weet waar we je mama vrolijk mee kunnen maken!”
Valentine ging naar de tafel. Alles wat op tafel stond, zette ze weg. Ze legde de borden in de vaatwasmachine, de papieren in de schuif en haar computer in de kast.
“De tafel is leeg,” zei Valentine, “nu hebben we plaats om te werken”.
Ze ging naar de knutselkast en pakte er crêpepapier en groene stokjes uit. Dat legde ze op tafel.
“Dit is crêpepapier,” zei Valentine, “dat is heel dun papier, zodat je het gemakkelijk kan vouwen.”
“Wat gaan we dan vouwen?” vroeg Amandine zich af.
“Dat is simpel! We maken bloemetjes van papier voor je mama!”
“Oh wat een geweldig idee!” riep Amandine.
“Kijk, dit groene stokje kunnen we gebruiken als steel voor de bloem.”
“Hoe weet je dat eigenlijk,” vroeg Amandine.
“In mijnen tijd, lang geleden, maakten we deze papieren bloemen en verkochten we die op het strand. De prijs van zo’n bloem was dan bijvoorbeeld 40 schelpen. En zo hadden we een hele bloemenwinkel!” lachte Valentine.
“Dat is tof!” zei Amandine.
De hele middag maakten Amandine en Valentine bloemen van papier van alle kleuren. Ze maakten een heel boeket voor mama: roze, gele, witte, groene, blauwe, alle kleuren hadden ze! Amandine was supertrots. Die avond kwam ze thuis en gaf ze mama de bloemen. Mama was supergelukkig en vond het meteen niet meer zo erg dat ze de bloemen in de tuin had geplukt.
“Geen zorgen mama, in het vervolg maak ik alleen papieren bloemen en laat ik de mooie bloemetjes in de tuin staan!”
Wil jij zelf ook papieren bloemen maken? Klik hier voor informatie!
