Het was een mooie zaterdagochtend. Achter de gordijnen was de zon al op. Met haar ogen nog dicht rekte Justien zich uit in haar bed. Toen kreeg ze een glimlach op haar gezicht. Het was vandaag 16 oktober: haar zusje was jarig!
Stilletjes stond ze op, klom uit haar bed en ging in haar pyjama naar beneden. Ze wou iets heel speciaal doen voor de verjaardag van haar zusje Annelies vandaag!
Ze haalde de potten en pannen uit. Ze pakte de boter, melk en eieren uit de koelkast. Met een stoel kon ze ook aan de hoge kasten en daar haalde ze bloem en suiker uit. Ze deed alles in een pot en begon stevig te roeren.
“Wat zullen dat heerlijke pannenkoeken worden,” dacht ze.
Plots hoorde ze de deur opengaan…
Even schrok ze omdat ze dacht dat het Annelies was. Dan zou de verrassing verprutst zijn! Maar het was mama maar, gelukkig. Justien roerde flink verder.
Mama keek geschrokken de keuken rond.
“Justien, wat heb jij uitgestoken!”
Justien keek om zich heen. Alles zat onder een witte laag bloem en suiker. Op de grond lag een pot. Die had ze vast laten vallen… En op de tafel lag een ei. Een kapot ei.
Toen zei mama: “Justien, wat heb je aan je gezicht?”
Justien voelde aan haar gezicht.
“Je hangt vol bloem!” zei mama.
Justien begon te huilen.
“Ik… Ik wou Annelies verrassen voor… snik…Â haar verjaardag vandaag.”
Mama lachte: “Annelies is pas volgende maand jarig Justien, we zijn nog maar september!”
Justien snikte verdrietig. Ze wou zo graag iets doen voor haar zusje en nu kon ze niet.
Mama gaf haar een knuffel.
“Laten we opruimen en dan zullen we samen pannenkoeken bakken, is dat goed?”
Justien knikte. Mama haalde een handborstel en een veegblik en toonde voor hoe je daarmee de bloem en suiker van de vloer kon opvegen. Terwijl Justien dat deed, maakte mama de andere dingen weer proper: het kapot ei ging in de vuilbak, de tafel werd afgekuist met water en zeep, het aanrecht werd gereinigd en de potten en pannen die niet nodig waren gingen weer in de kast.
Wanneer alles weer proper was, nam mama de weegschaal.
“Om lekkere pannenkoeken te maken, moet je de ingrediënten afwegen Justien. We moeten van alles precies de juiste hoeveelheid hebben.”
Ze zette een kom op de weegschaal en begon daar de suiker in te gieten. Justien keek op de cijfertjes tot ze precies op 75 stonden.
“Stop!” riep Justien dan.
Mama stopte. Er was nu genoeg suiker. Ze deed er de eieren bij en klopte alles stevig op. Dan ging er ook melk bij, en gesmolten boter. Alles ging nu weer op de weegschaal.
“Ik zal de bloem er over zeven, kijk jij weer naar de cijfertjes? We hebben 400g nodig, dat is een vier met twee nullen erachter,” zei mama, terwijl ze de zeef en de bloem pakte.
Ze deed een beetje bloem in de zeef en schudde die over de kom. De cijfertjes van de weegschaal veranderden, maar ze waren nog niet aan 400. Eerst roerde mama nu de bloem met de rest van het mengsel, daarna begon ze weer bloem te zeven. Zo gingen ze verder tot er 400g bloem bij was. Dan ging er ook nog bakpoeder en vanille bij.
“We kunnen beginnen bakken Justien. Ga jij Annelies halen?” vroeg mama, terwijl ze de pan op het vuur zette.
Justien ging de trap op naar de kamer van haar zus.
“Annelies?” fluisterde ze naar haar slapend zusje. Maar er kwam geen reactie.
“Annelies?” zei Justien nu iets luider.
“Mmmwhuuh?” kwam het slaperige antwoord.
“Annelies kom je naar beneden? Mama en ik hebben een verrassing voor je…”
Voor een verrassing werd Annelies snel wakker. Ze ging met Justien mee naar beneden.
In de keuken stonden bordjes klaar en er lag ook al een klein stapeltje pannenkoeken. Mama stond aan het fornuis. Ze was nog méér pannenkoeken aan het bakken.
“Begin maar te eten! Justien en ik hebben samen de pannenkoeken gemaakt, Justien wou dat graag,” zei mama.
De zusjes gingen aan tafel zitten en namen elk een pannenkoek.
“Ze zijn heerlijk,” zei Annelies terwijl ze smulde. “Wat een leuk idee van je Justien, om pannenkoeken te maken voor ontbijt!”
Samen aten ze alle pannenkoeken op. En Justien was trots dat ze toch haar zus blij had gemaakt, zelfs al was het nog niet haar verjaardag!
