Er werd héél veel gewerkt in het dinodorp. Dit kwam omdat er een groot evenement ging plaatsvinden, namelijk de Dinolympische spelen. Hierin deed er van elke soort 1 dino mee aan alle onderdelen. Dit was wel enkel voor de landdino’s, voor de vliegende dino’s was er een andere vorm, in het voorjaar. De onderdelen op deze Dinolympische spelen waren eigenlijk allemaal een vorm van atletiek.
Omdat er dino’s van andere dorpen in de buurt kwamen, om mee te doen of gewoon om te supporteren, moest er plaats gemaakt worden, zodat iedereen kon slapen. Ook moesten de plaatsen aangelegd worden om alle wedstrijden te houden. Gelukkig waren er veel dino’s uit de buurt komen helpen om alles in orde te brengen.
Remus, de broer van Rex, was héél belangrijk in de organisatie van dit alles. Vroeger was hij zelf een topatleet, maar tijdens de vorige Dinolympische had hij een spier verrokken in zijn staart en nu kon hij niet meer zo goed sporten. Daarom nam Rex het dit jaar over voor de Tyrannosaurussen. Hij was zo trots op zichzelf, hij had het afgelopen jaar superhard getraind! Niet alleen door veel pootbal te spelen, want hij oefende ook door zware boomstammen op te tillen en door elke dag een paar rondjes rond het dorp te rennen. Kortom, hij was in topvorm!
Rex stond naast zijn broer om alle sporters te ontvangen. Zo waren er kleine dino’s zoals Veerle, de velociraptor en héle grote dino’s, zelfs nog groter dan Rex, zoals een Brachiosaurus waarvan hij de naam net niet had gehoord. Allemaal waren ze even vriendelijk, de Dinolympische spelen stonden dan ook symbool voor sportief gedrag.
De volgende dag was de grote openingsceremonie. Remus was de presentator van het hele gebeuren. Alle deelnemers kwamen 1 voor 1 voorbij de rijen fans terwijl Remus hun naam afriep. Dat was een heel leuk moment voor de supporters, want dan konden ze elke deelnemer zien.
Het volgende deel van de openingsceremonie was het afroepen van de disciplines. Elke keer werden deze veranderd, om het interessant te houden voor de supporters. De deelnemers hoorden ook maar op dit moment welke disciplines het deze keer werden.
“En de disciplines die we op deze 15de Dinolympische Spelen zullen zien zijn: hoogspringen, 2000 meter lopen, gewichtheffen, kogelstoten en verspringen. De komende dagen zullen we de spectaculaire prestaties zien van onze deelnemers. Om deze openingsceremonie af te sluiten wil ik iedereen vragen de stem te laten horen!” riep Remus en daarna stegen de machtige kreten van al die dino’s in de lucht. De Dinolympische spelen waren officieel begonnen.
~~~
Rex ging samen met de andere atleten naar de slaapplaatsen voor de deelnemers van de Dinolympische spelen. Hij had er voor gekozen om met de anderen te slapen en niet thuis. Hij vond het leuker om het zo te doen, dan kon hij nog wat praten met de andere deelnemers. Hij vond het wel jammer dat Marcus daar niet kwam slapen. Dat kwam omdat Marcus niet goed kon slapen als hij ergens anders was dan thuis.
Er waren nog veel dino’s die Rex kende in het dorp. Zo sliep Anne ook in de speciale slaapplaatsen. Sinds Rex was begonnen met pootbal kwamen ze veel beter met elkaar overeen. Rex was in Anne haar hutje toen opeens een supervrolijke kleine dino binnen kwam gespurt.
De dino rende een rondje rond Rex en Anne voordat hij eindelijk stil stond en nogal snel zei: “Hey ik ben Rainer, maar iedereen noemt mij gewoon Rakker. Ik ben de deelnemer voor de Raptors. Jij bent de Tyrannosaurus, wauw je hebt echt zo’n grote scherpe tanden. En jij bent de Ankylosaurus, zou ik eens aan een stekel van je pantser mogen komen?”
Nog voor Anne er op kon antwoorden was Rakker al aan een van haar stekels aan het voelen. Rex moest er mee lachen en zei: “Ja, ik ben de Tyrannosaurus, maar je mag mij gewoon Rex noemen hoor. En dit is Anne. Maar uhm, Rakker heb jij nog nooit een Ankylosaurus gezien?”
“Nee nog nooit! In mijn dorp heb je niet zoveel verschillende soorten dino’s. Eigenlijk zijn het alleen Raptors en Brachiosaurussen. We zijn wel met héél veel. Daarom was ik zo blij dat ik net mocht komen, dan kon ik eindelijk andere dino’s leren kennen. Beatrix is uitgekozen van onze groep Brachiosaurussen, zij is héél serieus over alles, maar toch kunnen we goed met elkaar opschieten vind ik,” antwoordde Rakker met hetzelfde snelle tempo.
Net toen hij klaar was met zijn uitleg stak er een hoofd door de deur van de hut.
“Sorry, is hij jullie lastig aan het vallen? Hij kan op sommige momenten een beetje te enthousiast zijn,” zei het hoofd, zonder binnen te komen.
“Nee hoor, hij is helemaal geen probleem. Hij was ons net aan het vertellen over zijn dinodorp en vriendin Beatrix,” zei Anne.
“Oké gelukkig, en fijn je te leren kennen. Ik ben Beatrix,” antwoordde de dino.
“Dit is Rex, een echte Tyrannosaurus en Anne een Ankylosaurus! Zullen we niet naar buiten gaan? Dan moet Beatrix niet de hele tijd met haar hoofd gebogen staan,” zei Rakker en de dino’s gingen naar buiten. Beatrix zette zich neer, zo was ze iets meer op dezelfde hoogte van de andere dino’s.
De vier dino’s praatten tot het donker werd. Het ging vooral over hun dinodorpen. Beatrix en Rakker vonden het geweldig om te horen hoeveel verschillende soorten er in het dorp van Rex woonden. Voor Rex en Anne was het dan weer heel vreemd om te horen dat er maar 2 soorten in hun dorp woonden. Blijkbaar ging het zo goed omdat de Raptors zeer actief waren en de Brachiosaurussen net zeer kalm. Samen brachten ze elkaar blijkbaar in evenwicht.
Rex vond het jammer dat ze moesten stoppen met praten, maar morgen was al het eerste onderdeel van de Dinolympische spelen… En dan konden ze maar beter goed uitgerust zijn!
