Ons tuinhuisje is oud, rot en dringend aan vervanging toe. Maar ja, papa heeft dat huisje zelf gebouwd, jaren geleden, en nu moet het plots afgebroken worden… Wie neemt de beslissing? Het hele gezin zal een keuze moeten maken voor een nieuw tuinhuisje. Maar zal dit beter zijn dan het vorige? Er heersen spanningen.
Uiteindelijk hakt papa de knoop door en zegt dat er toch een nieuw tuinhuisje zal moeten komen. Nu moeten er nog keuzes gemaakt worden. Zouden we een bruin tuinhuisje nemen, een zwart of eerder iets uitdagend zoals rood, oranje of geel? Hoe groot moeten we het tuinhuisje maken? Kiezen we voor een normale kubusvorm of balkvorm of zullen we iets origineel doen: in een cirkelvorm of nog iets anders? Het worden inderdaad moeilijke beslissingen maar ze moeten genomen worden.
Papa kiest uiteindelijk voor een eenvoudig kubusvormig bruin houten tuinhuisje. Hij beslist om het zelf in elkaar te steken. Na een finaal overleg met het gezin, iedereen is akkoord, wordt het tuinhuisje besteld.
Al anderhalve week later wordt het zelfbouwpakket geleverd met de vrachtwagen. De familie stond versteld. Honderden stukjes hout in verschilllende groottes, lengtes, diktes kwamen de mannen uit de vrachtwagen brengen. Amai, papa zag het bijna niet meer zitten! Hoe moeten we hier nu aan beginnen?
Eerst komt het probleem van het oude tuinhuisje. Dit staat er natuurlijk nog. Dus wordt begonnen met de afbraak. Het tuinhuisje wordt in stukjes gesneden en de stukken hout worden verzameld. Het hout kunnen we gebruiken voor lekkere haardvuurtjes in de koude. Papa werkt goed door en uiteindelijk hebben we een hele hoop hout! Daar komen we de hele winter wel mee toe!
Omdat papa het al wat minder ziet zitten om het nieuwe tuinhuisje te bouwen, is hulp onderweg. Papa’s goede vriend Karel komt mee bouwen.
De plankjes moeten gezaagd worden. Niet alleen mama maar ook papa zal deze keer zagen, zegt papa met een knipoog. Mama ziet papa nog amper want papa is heel de tijd buiten bezig: in de tuin, bouwen aan het tuinhuisje. Af en toe komt mama een glaasje water brengen aan papa en Karel want zo hard werken zorgt toch voor een stevige dorst!
Papa en Karel zijn al dagen bezig met de plankjes op elkaar te plaatsen en aan elkaar te timmeren. Het lawaai van het getimmer is oorverdovend.
Na een week begint het huisje al vorm te krijgen. Alleen een dak is nog nodig! Dus Karel klimt op het tuinhuisje om de dakpannen aan te brengen. Papa is hier niet lenig genoeg meer voor en wordt er dan ook al een dagje ouder op. Terwijl Karel op het dak kruipt, geeft papa dakpan voor dakpan aan zodat Karel niet telkens naar beneden moet klimmen. Dat zou nogal een sport zijn! Zeer goed voor de conditie! Gelukkig is Karel jong, fris, gezond en lenig genoeg om dit taakje op zich te nemen.
Na een aantal dagen zijn Karel en papa uitgeput! Het dak is eindelijk af en daarmee ziet het tuinhuisje er ook steeds beter uit. Het enige wat nog moet gebeuren is de afwerking. Papa legt een matje voor de deur met welkom op. Nu moet alles nog in het tuinhuisje geplaatst worden en dan kunnen we het eindelijk ‘afgewerkt’ noemen. Mama zal zeer blij zijn want allerlei dingen die in haar weg lagen in het huis, kunnen nu weer een plaatsje vinden in het tuinhuisje.
Na 3 weken is het tuinhuisje eindelijk afgewerkt en is iedereen gelukkig. Zo zie je maar: vele handen maken licht werk en blijven doorzetten is de boodschap!
