Vanessa in de lente

Het was lente geworden in het bos. De sneeuw was al volledig gesmolten. De diertjes werden wakker uit hun winterslaap. Vanessa was heel blij, want ze zou nu weer haar goeie vriend Bram Beer kunnen zien. Hij had een héle winter geslapen en kon daarom al die tijd niet met Vanessa spelen.

Ook de bomen en de bloemetjes werden wakker uit hun winterslaap. De bomen kregen weer blaadjes en de bloemetjes groeiden. De vogeltjes kwamen terug uit het zuiden. Het bos kwam weer helemaal tot leven. En dat vond Vanessa zo leuk!

Ze ging naar de grot waar Bram Beer woonde en wandelde naar binnen.
“Hallo! Bram, ben je wakker?” riep ze in de grot.
Er kwam geen antwoord. Ze wandelde verder in de grot.
“Bram? Wakker worden!” riep ze.
Nu hoorde ze een geluid: *geeuw*.
Het was Bram, hij was eindelijk wakker. Ze ging naar hem toe.

“Wauw Bram, jij bent wel veel vermagerd,” zei Vanessa.
“Ik heb ook een hele winter niets gegeten Vanessa *geeuw*,” antwoordde Bram moe.
“Heb je dan nu hele grote honger?” vroeg Vanessa.
“Eigenlijk wel, zullen we samen gaan vissen?” stelde Bram voor.

Samen gingen ze naar de rivier. Die was ook al een tijdje ontdooid. Bram en Vanessa deden een spelletje vissen vangen. Elke vis was 1 punt. Bram kon heel goed 2 vissen in één keer vangen. Vanessa was heel snel en kon sneller vissen vangen. De vrienden speelden de hele namiddag samen. 

Ze hadden samen wel meer dan 30 vissen gevangen! Vanessa had er 5 meer dan Bram en was dus gewonnen. Maar ze deelde haar vis, het was toch teveel voor 1 vosje. En Bram moest heel veel eten. 

“En heb je genoeg gegeten?” vroeg Vanessa toen alle vissen op waren.
“Ja hoor, mijn buikje is vol,” antwoordde Bram blij. “Dank je om te helpen vis te vangen. Ik zou er zelf nooit zo veel gevangen hebben.”
“Ik doe het graag Bram. Ik vind het leuk om dingen met jou te doen.” zei Vanessa.
“Ik vind het ook leuk om met jou dingen te doen, Vanessa,” zei Bram.
Samen gingen de vrienden in het gras liggen en keken naar de wolken.

Toen het heel donker was gingen Bram en Vanessa terug naar huis. Bram liep mee met Vanessa tot aan haar holletje. Hij wou niet dat ze alleen rondliep als het zo donker was. De vrienden zeiden dag en Bram ging terug naar zijn grot. Daar sliep hij zijn eerste gewone nacht na de lange winterslaap.