Lucas en zijn gezin gingen in de namiddag naar het zwembad. Het was mooi weer, zo mooi dat zelfs het buitenzwembad open was. Papa ging mee, mama was er bij, Lucas zelf natuurlijk en ook zijn 2 jongere zusjes. Die konden nog niet zo goed zwemmen als Lucas. Maar papa zwom eigenlijk het allerbeste! Papa was de held van Lucas.
Er was altijd veel te doen voor ze naar het zwembad konden vertrekken. Mama moest eerst de zwemtas klaarmaken want daarin zat al het zwemgerief: zwembroeken, de bikini van mama, de badpakjes van de zusjes, handdoeken…
Omdat Lucas zijn zusjes te klein waren, moesten ze zwembandjes aan. Lucas was blij dat hij die niet meer moest dragen: hij was nu al een grote jongen.
Toen de zwemtas klaar was, reden ze met de auto naar het zwembad. Daar hielp papa Lucas een beetje om zich om te kleden. Deze keer had Lucas zijn Spider-Man zwembroek aan. Lucas droeg het liefst zwembroeken van superhelden!
Mama hielp de zusjes Marine en Elize om hun badpakken aan te doen. Ze hadden zwembandjes die er bij pasten. Zo had Marine een badpak van Sneeuwwitje aan en Elize eentje van Doornroosje. Het duurde iets langer om hen aangekleed te krijgen, want de zwembandjes moesten nog opgeblazen worden.
Er waren heel veel kinderen in het zwembad vandaag. Gelukkig was het ook een heel groot zwembad! Lucas sprong als een bommetje in het water. Het was nog een beetje fris, maar dat kon Lucas weinig schelen. Hij zou het wel warm krijgen door te zwemmen.
Zijn zusjes waren iets voorzichtiger om in het zwembad te gaan. Mama moest hen meedragen. Eerst ging Marine en dan Elize. Lucas vond het wel grappig om ze te zien met hun zwembandjes. Lucas was super trots dat hij ze niet meer moest dragen. In de zwemles leerde hij zelfs al in het water duiken!
Nu Lucas in het water zat was hij niet meer te stoppen. Hij zwom van de éne kant van het zwembad naar de andere. Het was nu en dan zelfs moeilijk voor papa om hem bij te houden, want Lucas verdween soms tussen de mensen. Lucas riep dan naar zijn papa “Papa ik ben hier al! Kom je?”
Hij vond het geweldig dat hij zo snel kon zwemmen.
Daarna ging hij wel 5 keer met zijn papa van de glijbaan. Omdat de glijbanen in het diepe zwembad uitmondden moest zijn papa dicht bij hem blijven, want daar was het toch nog altijd een beetje gevaarlijk.
Toen Lucas zich volledig had uitgeleefd in het zwembad ging hij met zijn zusjes spelen. Hij moest heel voorzichtig met hen zijn, want ze konden nog niet zo goed zwemmen. Vooral Marine werd snel boos als hij water op haar spetterde. Maar Lucas was een goede grote broer en deed dat niet veel. Hij wilde dat zijn zusjes zich ook amuseerden! Ze gooiden met balletjes naar elkaar, ze gingen van de peuterglijbaan en zaten op de wip die in het kinderzwembad was gemaakt. In een afgezonderd rustiger stukje was er een nijlpaard gemaakt. Daar konden de zusjes op klimmen en klauteren, dat deden ze heel graag. En als ze weggleden, dan vielen ze in het water en schaterden van het lachen. Wat een waterplezier!
Stilaan werd het echter tijd om naar huis te gaan. Na de douche hielp papa Lucas uit zijn zwembroek en in zijn gewone kleren. Lucas zei dat hij dat wel alleen kon, maar papa wou graag helpen. Dan ging het ietsje sneller vooruit.
Toen ze thuiskwamen was Lucas heel erg moe. Gelukkig was de spaghetti snel klaar. Iedereen had een reuze honger van al dat zwemmen en spelen in het water! Na het eten ging Lucas meteen naar bed. Papa kwam hem daar een verhaaltje voorlezen. Lucas zei nog: “Ik vond het superleuk om te gaan zwemmen papa. Gaan we volgende week opnieuw? En mogen Marine en Elize dan weer meekomen?”
Zijn papa lachte en zei dat goed was. Lucas viel daarna heel diep in slaap en droomde over pret in het zwembad.
