Tante Netje komt vanmiddag. Ze komt Jaapje brengen. Bobby’s mama past vanmiddag op Jaapje, omdat tante Netje weg moet.
Bobby vindt haar niet leuk. Ze is veel te netjes: alle kopjes in haar kast staan met de oortjes naar dezelfde kant, alle stapels met boeken liggen keurig recht. Er is nooit rommel. Je kunt daar niet fijn spelen. Je mag wel met de auto’s rijden, maar niet op de grond, dan word je vies, maar het mag ook niet op de tafel, want dan komen er krassen op. Niet leuk dus.
Jaapje is ook altijd netjes: zijn veters zijn nooit los, zijn kousen nooit afgezakt en zijn haren zitten altijd netjes naar een kant gekamd.
De bel gaat. Daar zijn ze dan. Tante Netje en Jaapje. Ze zitten naast elkaar, allebei netjes. Ze drinken een kopje thee samen met Bobby en zijn mama.
Tante Netje vertrekt. Ze geeft Jaapje een zoen, heel voorzichtig, op zijn wang. “Zul je lief zijn, Jaapje, en zul je je niet vies maken? Ik kom je straks weer halen.”
Ze zwaaien nog voor het raam. “Dag, mama!”
“Dag, tante Netje!â€�
“Kom Jaapje, even mee naar boven,” zegt mama. “Doe maar een stel kleren van Bobby aan. Dan gaan we lekker spelen vanmiddag en blijven jouw kleren helemaal schoon.”
Jaapje vindt het wel een beetje raar. Hij krijgt ondergoed, sokken, een spijkerbroek en een lekker warme trui, allemaal van Bobby. Hij legt zijn eigen kleren op een stoeltje, heel netjes, natuurlijk.
Beneden staan nog regenlaarzen.
“We gaan lekker naar buiten, jongens,” lacht mama en ze doet Bobby zijn jas aan. Dan geeft ze Jaapje een ander jasje van Bobby aan.
Buiten waait het hard. Het heeft ook nog geregend, maar nu is het droog. Ze lopen naar het speeltuintje aan het einde van de straat. Bobby klimt snel op de trap van de glijbaan.
Jaapje weet niet wat hij moet doen. Er ligt allemaal zand en straks wordt hij misschien wel vies.
“Kom op Jaap!” roept mama. “We gaan lekker klimmen en glijden.”
Ze doet het voor. Ze klimt op de trap en glijdt naar beneden. “Joehoe!!” gilt ze. Ze past nog net in de glijbaan, want ze is heel dun.
Jaapje klimt ook de trap op. Hij vindt het heel spannend. De wind waait zijn haren door elkaar. Als hij bovenaan de glijbaan zit, lacht hij naar mama en Bobby. “Ik kom,” roept hij en hij roetsjt naar beneden; “Joehoe!!”
Er is ook een klimrek van dikke touwen. Bobby vindt dat het leukste van de speeltuin. Hij klimt overal door en overal op. Soms laat hij zich op de grond vallen, in het witte zand.
Jaapje probeert het ook eens. Hij voelt de kou niet meer. Van dat klimmen wordt hij lekker warm.
Mama klimt ook op het klimrek. Als ze er alle drie bovenop zitten, haalt ze drie drinkpakjes uit haar jaszak, en drie doosjes rozijntjes. “Even pauze, jongens.”
Ze zitten lekker hoog en slurpen de drinkpakjes leeg. Jaapje ook? Jaapje ook, want buiten mag je slurpen, vindt mama.
Ze gaan ook nog op de schommel. Dat is een heel groot net waar je met zijn tweeën in kunt zitten.
Bobby en Jaapje gaan er in liggen en doen hun ogen dicht. Mama duwt. Ze voelen hoe ze op en neer gaan, heen en weer, het is alsof ze vliegen in een echt vliegtuig!
~~~
Ze lopen weer terug naar huis, een beetje moe van het glijden, klimmen en schommelen. Bobby en Jaapje huppelen naast mama.
Ineens stapt mama in een plas en spettert Jaapje helemaal nat. Jaapje kijkt verschrikt omhoog. Hij ziet het lachende gezicht van Bobby’s mama.
“Ze deed het expres,” gilt Bobby.
Even verderop lig weer een plas. Nu springt Bobby er in. Hij spettert mama en Jaapje helemaal nat. “Hahaha!”
Vlakbij hun huis ligt een heel diepe plas. Ze geven elkaar een hand, “één, twee drie… Spring!” en springen alle drie tegelijk in de plas. Nu zijn ze echt kletsnat.
Jaapje valt om, in het water en ze moeten samen zo hard lachen dat ze dubbel buigen en bijna buikpijn krijgen.
Als ze thuis zijn, doen ze gauw hun natte kleren uit. Mama stopt alles in de wasmachine en zet de kinderen in een lekker warm bad. Met zacht bubbeltjes-schuim tot aan hun neuzen.
Ze wassen al het zand uit hun oren en uit hun haren. Mama helpt met afdrogen en aankleden. Jaapje doet zijn eigen kleren weer aan. Zijn haren zijn geföhnd en zitten heel netjes, zijn kousen even hoog en zijn veters gestrikt.
Ze gaan naar beneden. Ze spelen met de auto’s en rijden de hele kamer door.
Ineens gaat de bel. Tante Netje, nu al terug?
Ze drinken weer een kopje thee. Tante Netje zit op haar stoel heel netjes recht. Jaapje zit op zijn stoeltje, ook heel netjes recht.
“Je hebt je helemaal niet vies gemaakt,” zegt tante Netje. “Dat is fijn. Zie je wel, dat je ook lekker kunt spelen zonder je vies te maken?”
Jaapje lacht naar Bobby en naar Bobby’s mama.
“We hebben fijn gespeeld en ik wil nog wel eens terug komen. Mag dat alstublieft?”
“Natuurlijk,” zegt mama, “we vinden het heel gezellig als je komt.”
Jaapje lacht. Ze hebben een geheimpje, Bobby, Bobby’s mama en Jaapje, en daar hoeft tante Netje lekker niets van te weten!
