Een pindaslinger voor de vogels

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Mama en Sanne zitten gezellig op de bank. Mama leest voor uit een winterboek met een heleboel verhalen. Een verhaal gaat over een jongen die samen met zijn opa een sneeuwpop maakt.
“Ik wil ook een sneeuwpop maken”, zegt Sanne.
“Dan moeten we wachten tot er sneeuw valt. Misschien gaat het morgen wel sneeuwen. Het vriest buiten”, zegt mama.

Mama en Sanne kijken naar buiten de tuin in. De boom achter in de tuin is kaal. Er zijn nu geen bloemen in de tuin. Een klein vogeltje zit op de waslijn en even daarna komt er nog een naast zitten. Mama kijkt naar ze.
“De vogels hebben het moeilijk in de winter”, zegt mama.

Je bent een rund als je met vuurwerk stunt

0

Boris en Romano zijn buren en ook beste vrienden. Romano was aan het spelen bij Boris.
“Kom we gaan naar de speeltuin,” zei Romano tegen zijn beste vriend Boris. “Dan gaan we ons nieuwe vuurwerk uitproberen en de kleine kinderen laten schrikken. Dat wordt lachen.”
Romano had een grote glimlach op zijn gezicht toen hij dacht aan de kat van vorig jaar die zo geschrokken was.

Ieder jaar op 31 december krijgen Romano en Boris geld om kindervuurwerk te kopen. Ze mogen het dan alleen voor de deur afsteken van hun ouders. Maar soms namen ze toch stiekem vuurwerk mee in hun tas om in de buurt af te steken. Als er dan een kat of een kind in de buurt was, gooiden ze expres vuurwerk om hen te laten schrikken.

Supertrui

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

“Mam! Waar is mijn supertrui?!”
Laura staat bij de trap en kijkt naar beneden.
Ze hoort mama roepen, “in de was!”
“Waaróm?! Ik wou hem aan vandaag.”
“Hij was vies!” Mama staat onderaan de trap. “Zeg, trek nu snel wat aan, je moet naar school! En vergeet niet je gymspullen!”

Prinses Valérie en Hamlet

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Dit is het tweede deel van een verhaal in 2 delen. Lees hier het eerste deel!

Aan de eettafel vertelde Valérie dat ze straks een gróte verrassing had voor haar mama en papa. Ze waren allebei heel benieuwd naar wat de verrassing kon zijn, maar Valérie vertelde hen nog niets. Ze hoopte maar dat ze het paard zou mogen houden…

Nadat het eten was afgeruimd, ging Valérie terug naar de oude stallen. Het grote paard stond nog steeds in dezelfde stal waar Valérie hem had achtergelaten. Hij had ondertussen al het hooi opgegeten.
“Je hebt wel flinke honger! Wil je nog wat?” vroeg ze.
Het paard hinnikte. Valérie ging achterin de korrels halen – een ander soort eten voor paarden. Ze gaf hem er een grote schep van. Terwijl het paard zijn voederbak leeg at, begon Valérie hem proper te maken. Hij liet het allemaal zonder problemen toe. 

Prinses Valérie en het zwarte paard

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Valérie was een prinses in een koninkrijk hier héél ver vandaan. Haar ouders waren koning Leon en koningin Mathilde. Ze had geen broertjes of zusjes, dus zij zou later het koninkrijk moeten leiden. Valérie keek er wel naar uit om dat te doen, ze wou het beste voor haar volk. Alleen, omdat enkel zij er was om de troon over te nemen, waren haar mama en papa altijd héél beschermend over haar. Tot vorig jaar moest ze daarom altijd en overal een lijfwacht bij zich hebben! Nu mocht ze wel alleen rondlopen in de tuin, maar ze mocht niet het bos ingaan.

Haar ouders hadden ook niet graag dat ze veel risico’s nam. Bijvoorbeeld: als prinses moest ze leren paardrijden, maar ze mocht alleen maar op oude pony’s rijden die niet snel gingen. Dat vond ze echt niet leuk, want haar neef Constantijn had een groot eigen paard. Ze was echt jaloers op zijn paard, Valérie wou ook zo’n groot paard om mee te rijden!

Haas en Beer

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Er was eens… een beer die in een groot bos woonde. Hij had een mooi huis, heel veel dierenvrienden, hij beleefde veel avonturen, maar toch was hij ongelukkig. Beer had namelijk al een paar dagen niets meer gegeten. Hij verlangde naar een grote pot lekkere honing.

Opeens dacht Beer aan zijn beste vriend meneer de Haas. Haas had altijd wel een voorraadje honing in huis. Opgewonden rende Beer ernaartoe en klopte op de deur. Er deed echter niemand open.
“Misschien zit Haas in bad,� dacht Beer. “Ik zal hem eens doen schrikken.�

Winkeltje spelen

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

“Wat gaan we vanmiddag spelen?” vraagt Jasper aan Sanne.
“Ik weet het. We gaan winkeltje spelen”, zegt Sanne. Jasper kijkt haar verbaasd aan en zegt: “We hebben helemaal geen winkel”. Sanne pakt een heuse kassa van plastic uit de speelgoedmand en zet die op een tafeltje.
“Jij bent de winkelmeneer”, zegt Sanne. Dat vindt Jasper wel leuk.
“En wat verkopen we dan?” vraagt Jasper. Daar moet Sanne even diep over nadenken.
“We verkopen van alles. Net als bij ons bij de supermarkt”, zegt ze.
“Oh ja. Snoep, groenten, pannen, kattenbrokjes”, zegt Jasper. Sanne kijkt haar kamer rond. Maar in haar kamer zijn geen groenten en andere spullen die je bij de supermarkt koopt.
“Ik ga wat uit de keuken halen. Help je even mee?” vraagt Sanne.

Bimbo en het kerstmannetje

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Boris rende het schoolplein af, stoof over de stoep, langs het water, het bruggetje over en pas toen hij bijna thuis was, verminderde hij snelheid. Hij sprong over het hek, liep door de keuken naar de huiskamer waar hij languit neerplofte op de zetel bij de kerstboom.
Zijn tranen trokken een spoor door het stoflaagje op de bank. Als er iemand thuis geweest zou zijn, zou het verdriet van de kleine blonde jongen hem waarschijnlijk niet eens verwonderd hebben. Want sinds een paar weken was dit een bijna dagelijks terugkerend tafereel. Behalve in het weekend natuurlijk, dan was Boris vaak achter het huis in de paardenstal, bij de kippen of bij de schapen in het weiland. Hij hield veel van dieren en vond het heerlijk om met ze te praten.

Een tijdje geleden had hij ontdekt dat de dieren hem van alles konden vertellen en dat hij kon begrijpen wat er in hen omging. Zo begreep hij waarom de kippen zo genoten van het rondscharrelen achter de schuur. Of hoe hun paard zich voelde als ‘s ochtends de oranje gloed door de nevel heen brak.

Sterrekind

0

Het was de dag voor Kerst en iedereen was aan het slapen. Overdag waren er overal lichtjes te zien op de mooi versierde huizen. Nu was het midden in de nacht en het was overal donker en stil.

Lotte, een meisje van 4, woonde samen met haar ouders en broer van 6 in een huis. Ze lag rustig te slapen met haar teddybeer onder haar arm geknuffeld toen ze plots wakker werd van een fel licht in haar kamer.

Didi en de familie muis

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Is dit je eerste ontmoeting met Didi? Lees dan eerst de andere verhalen in de serie!

Het was middag. Oma was in de keuken bezig met de afwas. Plots gilde ze heel hard! Opa, die aan het snoeien was in de tuin, kwam snel kijken wat er gebeurde. Didi kwam ook toegesneld.

Toen opa en Didi in de keuken kwamen, stond oma boven op een stoel en riep “een muis, een muis!�
Oma was een beetje bang van muizen en ze wou dat opa het muisje zou vangen. Maar opa had een beter idee: hij vroeg aan Didi of zij, als tuinwachtertje, muizentaal kon spreken. En dat kon ze!