Het Spinnenfestival

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Senne en Silke spin mochten vandaag voor de eerste keer met mama en papa mee naar het jaarlijkse grote Spinnenfestival. Dat ging door op de weide. Ze keken er al lang naar uit! Vriendjes uit de oudere klas hadden er op school over verteld en de spinnenjuffrouw had prentjes getoond van de leuke dingen die daar te beleven waren. Eindelijk waren Senne en Silke oud genoeg om mee te mogen!

Eerst deden ze spelletjes. Ze gingen eendjes vissen, scherpe stokjes gooien naar ballonnetjes,  met balletjes gemaakt van spinnendraad proberen torentjes notenschulpen omver te werpen… Silke en Senne hadden een reuze plezier! Daarna namen mama en papa hen mee naar de eetkraampjes. Er waren kraampjes met broodjes vlieg, en andere met muggenburgers en frietjes. Ze kregen elk een suikerspin, dat vonden ze heel lekker!
Terwijl ze aan het eten waren, wandelden ze naar de rand van de weide. Daar zouden straks de spinnenweb wedstrijden doorgaan. Senne en Silke deden ook mee, in de kindercategorie. Silke streed om een goeie plaats in de wedstrijd om het zachtste web te maken, terwijl Senne zijn kans zou wagen in de wedstrijd voor het sterkste web.

Even later mochten ze hun plaatsen innemen. Van zodra de scheidsrechter op zijn fluitje had geblazen, gingen ze van start.

Amber en Odin

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Amber en Odin zijn broer en zus. Amber is grote zus en Odin is nog klein. Samen spelen ze elke dag en maken de leukste dingen mee. Soms gebeurt er in het echt wat, maar de meest spannende dingen gebeuren in hun fantasie.
Dat is een moeilijk woord voor “alsof�. Zo zwemmen ze wel eens tussen de haaien en rennen leeuwen achterna, maar dat vertel ik je later nog. Dit verhaaltje gaat over de hoge glijbaan.

Odin is nog maar klein. Hij kan al een tijdje lopen maar praten doet hij nog niet. Al kan hij heel goed duidelijk maken wat hij wel wil en wat hij niet wil. Als hij iets leuk vindt, gaat hij hard lachen. En als hij iets niet leuk vindt, kan hij heel hard gillen of huilen. En als hij boos is kan hij gaan slaan en gooien met spullen.
Als hij gaat slaan is het nooit leuk, want hij is erg sterk en het kan best pijn doen. Gelukkig is grote zus Amber erg verstandig en zal zij nooit terug slaan. Alleen een keer vergat ze heel even verstandig te zijn en gebeurde er iets heel bijzonders.

Invalmeester

0
CC0 License - bron: pexels.com

“Vandaag ben ik jullie meester. Ik val in, want jullie juffrouw is ziek. Mijn naam is Jochem en ik ben heel normaal. Dus als jullie mij gek vinden, dan komt dat omdat jullie zelf gek zijn. Want, zoals ik zei: ik ben heel normaal.”

De klas begint te giechelen. Ze vinden meester Jochem nu al een beetje gek.
Meester Jochem gaat snel van start. “Eerst wil ik weten voor welke klas ik sta. Is dit groep drie, vier of vijf?”
Sommige kinderen roepen dat het groep vier is.
“Gelukkig,” zegt de meester. “Want vier is mijn lievelingsgetal. We beginnen met rekenen. Wat is vier plus vier?”

Een stoere piraat

0
WarX, geëditeerd door Manuel Strehl, Flag of Edward England, CC BY-SA 3.0

Jasper draagt een piratenpak. In zijn hand heeft hij een groot plastic zwaard.
“Opa, ik ga jouw schip veroveren”.
Opa kijkt op vanachter zijn krant. Hij ziet een groot zwaard op hem afkomen. Opa lacht en zegt opeens met een zware stem: “Ik ben kapitein Éénoog en niemand komt aan mijn schip”.

Jasper springt boven op opa. Maar opa pakt Jasper beet en houdt hem stevig vast.
“Opa, dat mag niet. Ik ben een piraat”, gilt Jasper. Opa laat Jasper weer los.

Dinolympische spelen: Hoogspringen

0

Het was de eerste dag van de Dinolympische spelen en er stond hoogspringen op de agenda. Omdat de dino’s allemaal zo verschillend waren, hadden ze een speciaal systeem ontworpen. Dat was nogal een ingewikkeld systeem dat rekening hield met of het viervoeters waren of niet. En als er dino’s dezelfde hoogte hadden gesprongen, besliste de jury wie uiteindelijk won.

De deelnemers waren allemaal vroeg opgestaan om zich te kunnen opwarmen vóór de wedstrijd van start ging. Rex zat samen met Rakker te ontbijten. Zelfs nog zo vroeg in de ochtend had die kleine dino de energie om aan één stuk door te blijven praten. Rex vond het wel een leuke eigenschap van Rakker, met hem had je altijd iets om over te praten. Rakker was er over bezig hoe blij hij was dat hoogspringen een onderdeel was. Blijkbaar was het één van zijn beste onderdelen.

Opa Jef vertelt verder

0
Copyright voorleestuin.be

Dit is deel 2 – opa Jef begint al eerder te vertellen.

Mama had het heel lekker gemaakt voor het bezoek van opa: er waren kroketjes en peertjes en biefstuk! Jan en opa Jef hadden elk wel 3 borden gegeten, zo lekker was het.
“Ik dacht dat je een normale hap leuk zou vinden na het exotische eten in Bali,” had mama gelachen als ze opa’s glunderende gezicht zag toen ze de kroketjes bracht.

Terwijl mama koffie zette en een schaal koekjes klaarmaakte als dessert, hadden Jan en opa Jef de tafel afgeruimd en alles netjes in de vaatwas gestoken. Ze waren flinke jongens!
Toen alles klaar was, gingen ze weer in de zetel zitten. De schaal koekjes stond al klaar.

Opa Jef vertelt

0

Jan lag in zijn bed. Hij dacht na over morgen, want dan zou zijn opa Jef langskomen. Opa Jef beleefde altijd de tofste dingen. En morgen zou hij vertellen over zijn avonturen in Bali, waar hij op reis was geweest. Jan keek er naar uit om opa Jef te zien. Hij was altijd heel nieuwsgierig naar wat hij te vertellen had.
In de vorige vakantie was hij naar Afrika gegaan en had hij leeuwen, olifanten en nog allerlei toffe dieren gezien. Daar had hij dan over verteld, en foto’s getoond. Jan hoopte op een dag zoals opa Jef te worden. Hij wou avontuurlijk zijn en vaak op reis gaan en dan ook al zijn avonturen vertellen aan zijn kleinkinderen.

Tamia’s grote familie

0
Dit is Tamia.

Een beeldverhaal door Reina Celestina.

 

Semmie de superhond

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Er was eens een hond. Een héle grote hond. De hond heette Semmie. Zo hadden de kinderen van het gezin waarbij hij woonde hem genoemd. Semmie was dól op de kinderen en hij speelde dan ook vaak met ze. In apporteren was hij erg goed. Ook kon hij ‘zit en poot’ en zelfs door een hoepel springen ging Semmie goed af. Semmie was een echte superhond!

Semmie had het altijd erg naar zijn zin en verveelde zich bijna nooit. Enkel als de kinderen met hun ouders van huis waren, maar dat kwam niet vaak voor aangezien Semmie vaak mee op pad mocht. Zo was hij als eens in Texel geweest, in Limburg, in Zeeland en in Volendam. In Volendam mocht hij zelfs samen met het gezin poseren voor zo’n foto in typische klederdracht.

Mijn moeder is een octopus

0

Mijn moeder is een octopus,
Ze kan alles tegelijk en klaart elke klus.
Mailen, bellen en appen,
en met mij gekke gezichten snappen.