Zacharias Zuurmond riep zijn zoon bij hem. Zacharias was directeur en eigenaar van de augurkenfabriek in Zuurdijk. Morgen zouden er zakenrelaties langskomen en Zacharias moest juist die dag zelf weg. Zijn zoon Pepijn moest de gasten maar ontvangen en rondleiden. Het ging er nogal saai en zuur aan toe daar in dat Zuurdijk. Alles was er saai en zuur. Er werd nooit eens gelachen of een grapje gemaakt. Neen, dat deed je niet in Zuurdijk.
“Pepijn”, zei Zacharias op zure toon, “morgen komt de heer Zoetekauw uit Soesterberg met zijn dochter. Zij komen zuur uitzoeken voor hun banketbakkersslaatjes. Zij willen alleen het beste zuur dat er is en dus komen ze naar onze fabriek.”
‘Het beste zuur komt van Zuurmond’, dat stond er op de gevel van de fabriek en ook op de etiketten van de potten met augurken en andere zuurwaren, zoals zilveruitjes, rode pepertjes en paprikastukjes en ook Amsterdamse uien; van die grote gele zure uien.
De zuurproeverij (of hoe Pepijn, Madeleine ontmoette…)
Krul het schaap
Krul het schaap kan de slaap niet vatten.
Als het éne oog dicht is, gaat het andere open.
Zo knipperen haar ogen afwisselend open en dicht.
De andere dieren vinden dit gek en proberen haar na te doen.
Probeer het ook eens! Dat is niet zo gemakkelijk, zelfs een beetje lastig.
Wij worden daar zelf moe van, maar Krul het schaap niet. Alleen meneer de uil heeft daar geen last van, die kan zelfs ook nog zijn kopje helemaal ronddraaien. Een gek gezicht. Kijk eens, ik kan dat ook bijna! Aai, mijn nek!
Het spook in de kast – door Arthur
Deze prachtige tekening over het verhaaltje van gisteren werd ons ingestuurd door Arthur (5j). Wat zal Casper bang zijn van jouw oranje monster, Arthur! Bedankt voor je inzending!
Groenbaard en Witbaard
Groenbaard de piratenkapitein zat in de kroeg aan de haven. Hij zuchtte in de pot met drank die voor hem op zijn tafeltje stond.
“Wel, Groenbaard, gaat het niet goed met je?” vroeg Witbaard, de oude piratenkapitein. Witbaard was op pensioen en zat heel vaak in de kroeg. Hij vertelde verhalen over zijn tijd als piratenkapitein en gaf advies aan piraten die daar om vroegen. In ruil betaalden ze dan zijn drankjes. Het was een regeling die iedereen goed uitkwam.
“Nee,” zuchtte Groenbaard, “nee het gaat niet zo best.”
Monsters van De Klimop!
In het eerste leerjaar van De Klimop in Gistel werd het verhaal van Terri & Teddy en hun monstervriendjes voorgelezen. De leerlingen kwamen zelf met het idee om de monstertjes te tekenen. Juf Sarah bezorgde ons hun creaties. Met veel plezier publiceren we ze hier!
De muis op de boerderij
Maarten was een kleine muis. Geen stadsmuis hoor, maar een echte plattelandsmuis. Hij leefde op een boerderij en had een eigen plaatsje daar. In de stallen van de koeien. De koeien vonden dat niet erg. Integendeel! Maarten kon heel mooi verhaaltjes vertellen. Hij liep dan op de balk aan het plafond, waar alle koeien hem konden zien en horen. Terwijl ze aan het herkauwen waren, luisterden ze met veel plezier naar zijn verzinsels. Maarten vertelde over muizenridders en muizenprinsessen, over draken en stieren en koetjes en kalfjes.
Op een dag was het slecht weer. De koeien moesten in de stallen blijven.
“Maarten!” riepen ze, “Maarten, waar ben je? Kom je ons geen verhalen vertellen?”
Rex met pootbal – door Marie
Deze pootballende Rex werd ons toegestuurd door Marie (7j). Bedankt voor je mooie tekening, Marie!
Met oma naar de markt
Oma en Sanne gaan vanmiddag naar de markt. Ze hebben samen een boodschappenlijstje gemaakt. Daarop staat: sinaasappels, appels, andijvie, een bloemkool en een doosje aardbeien.
“We hebben nog een boodschappentas nodig,” zegt Sanne.
“We nemen de boodschappentas op wieltjes mee. Dan hoeven we niet zo te sjouwen. En mijn portemonnee. Voor niets gaat de zon op,” zegt oma.
Rex, de Tyrannosaurus Rex
Rex was een Tyrannosaurus Rex, één van de grootste dino’s van die tijd. Maar de andere dino’s vonden Rex niet zo stoer. Ze vonden hem eigenlijk een beetje een sukkel. Dit kwam door zijn korte armpjes. De favoriete sport in zijn stukje van het regenwoud was namelijk tennis. Alle kinderen speelden het daar! Zo konden ze zich bezighouden terwijl hun mama en papa eten gingen halen.
Maar tennis was wel een probleem voor Rex, want hij kon dat helemaal niet met zijn korte armen. En bij tennis hielp zijn grootte ook niet veel. Vroeger durfde hij wel eens mee te spelen, maar hij werd dan uitgelachen. En het meeste door Anne, een ankylosaurus. Met haar platte staart was zij de allerbeste speler, zij kon die ballen altijd super ver slaan.
Maanlicht
Het was al heel laat. Tom lag al een tijd in zijn bedje. Hij kon maar niet in slaap komen. De gordijnen van zijn slaapkamerraam waren net niet helemaal dicht en door een kiertje kon hij de maan zien. Er schenen ook mooie fonkelende sterren.
Het was die avond volle maan. De maan was heel fel en groot en leek net op een hele grote lamp die van buiten naar binnen zijn slaapkamer in scheen. Beneden hoorde hij bekende geluiden als rinkelende kopjes en bordjes. Dat was vast mama, die de afwas opruimde, of koffie inschonk. Op de teevee was een quiz of zo. Hij hoorde telkens het geluid van een belletje. Het tikken van zijn wekker leek steeds harder te worden. In zijn bed draaide Tom zich voor de honderdste keer om. Nu lag hij met zijn gezicht naar de muur. Een tijdje lang staarde hij naar het behang. Het was een vreselijk lelijk behang vond hij, kinderachtig. Er stonden kleine konijntjes op. Door het felle maanlicht kon hij de konijntjes goed zien. Op zich vond hij de konijntjes best lief, maar als je negen jaar bent, hoor je geen konijntjesbehang meer in je kamer te hebben. Hij zou papa vragen om de muur te verven, geel of paars of zoiets. Hij zuchtte.
“Ik vind de konijntjes ook best wel lief.”