Bart en Koen gaan op safari

0
autosafari in safaripark Beekse Bergen

In de zomervakantie gaan papa en mama met Bart en Koen naar de dierentuin. Bart en Koen hebben nog nooit een echte olifant of giraf gezien, dus ze zijn wel heel erg benieuwd. Eigenlijk vinden ze het ook wel een beetje spannend. In deze dierentuin kun je zelfs op safari gaan!
“Dat gaan we doen!” zeggen papa en mama.
“Jaaaaaaa!” roepen Bart en Koen in koor, “dat is super stoer!”

Eerst gaan ze op voetsafari. Dan mag je wandelend door de dierentuin alle dieren gaan bekijken. Bart en Koen zien een super grote grijze olifant, met een hele lange slurf. Gelukkig zit die achter een heel hoog hek. Met hele dikke palen. De olifant is blij om Bart en Koen te zien, want hij steekt zijn slurf hoog in de lucht. Hij ‘toetert’ zelfs nog even! Koen moet lachen: “Ha, ha, dat lijkt wel een auto!”
Als ze verder lopen, over de smalle paadjes, komen ze opeens oog in oog te staan met een echte leeuw!

Saartje is… verliefd

0

Saartje is een flinke hond, altijd lief voor het baasje en haar lieve kameraad Bravo, ook een hond. Ze woont met nog meer mensen in huis. Baasje en nog twee vrouwtjes, dat zijn de kinderen.

Saartje heeft heel veel hobby’s. Slapen bijvoorbeeld, dat kan ze de hele dag door. Slapen is gezond want als je goed uitgerust bent, dan ben je weer fit.
Nadenken over de wereld vindt ze ook leuk om te doen. Ze kijkt dan ook graag naar het nieuws. Wat ze niet leuk vindt is de stofzuiger. Als vrouwtje de stofzuiger pakt, maakt ze dat ze naar boven komt. En dan gaat vrouwtje mopperen, want ze mag niet naar boven toe.

Het geheim van de opa van Jan

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Jan wordt bijna platgedrukt. Samen met zijn vader, moeder en zijn zusjes Anne en Lisa, zit hij op de bank bij de televisie. Anne en Lisa duwen hem helemaal in de hoek.
“Zal het dan eindelijk gaan sneeuwen?� zegt moeder. “Jullie hebben het gehoord, de weerman zei het.�
Anne en Lisa beginnen te juichen. Eindelijk sleeën en een sneeuwpop maken. Jan doet niet mee. Hij zit stil naar buiten te kijken.
“Jan?� vraagt vader. “Vind je het niet leuk?�
Jan doet zijn armen over elkaar en blijft naar buiten kijken. “Dat weet je toch,� zegt hij een beetje sip. “Ik hou niet van kou. Ik heb een hekel aan sneeuw.�

Pret op de schaatsbaan

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

“Hebben we alles?” vraagt mama.
Sanne is al naar de voordeur gerend. Ze kan niet langer meer wachten. Vanmiddag gaan ze naar de schaatsbaan. Ze heeft een warme jas aan, een wollen muts en handschoenen. Het vriest buiten. Brrr, het is koud.

Bij de schaatsbaan is het druk. Ze moeten in de rij staan om twee kaartjes te kopen. Eindelijk zijn ze aan de beurt en gaan naar binnen. Op de schaatsbaan zien ze iedereen door elkaar schaatsen. Jongens, meisjes en grote mensen. Sanne schrikt als een meisje op haar billen valt. Maar gelukkig staat ze weer snel op en lacht.
“Kom, hier is een mooi plekje. Ik bind je schaatsen aan”, zegt mama.
Sanne heeft nieuwe kinderschaatsen met ijzertjes eronder. Mama doet ook haar schaatsschoenen aan. Mama pakt Sanne bij de hand. Heel voorzichtig zet Sanne een stapje. Het ijs is glad. Bijna gaat ze onderuit. Maar mama heeft haar stevig vast.

Verliefd op Fien

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

De tafelgroepjes in de klas zijn opnieuw ingedeeld. Luc zit naast Jim die altijd in zijn neus peutert. Hij zit ook tegenover Fien en schuin tegenover Len. Len is een herrieschopper. Hij is erg brutaal. Vanaf de eerste dag kijkt de klas tegen hem op. Niemand durft hem aan.
Luc voelt zich niet zo prettig met Len in zijn groepje. Alsof hij op zijn hoede moet zijn.

Fien is mooi en aardig. Ze is gek op dieren, vooral op kippen, konijnen en poezen. Op haar pennendoosje plakt een plaatje met vier konijntjes. Soms doet Luc of hij de klas in kijkt, maar dan kijkt hij naar Fien. Alleen als niemand het ziet. Ze heeft kort krullend haar en sproeten op haar wangen. En ze schrijft altijd met haar rode pen. Luc zou graag een keer met haar praten, maar doet het nooit.

Pimmetje Pet: een jongetje met heel veel pret

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Pimmetje Pet zit in zijn kamertje en verveelt zich te pletter. Mama had hem gezegd dat hij maar naar boven moest gaan als hij zich zat te vervelen, maar nu zit hij boven en verveelt hij zich nog steeds.

Pfff, wat zal Pimmetje Pet eens gaan doen. Hij denkt en hij denkt tot zijn denkertje er bijna pijn van doet. Maar dan heeft Pimmetje Pet opeens een ideetje. Dat ideetje komt maar zo in zijn hoofdje op. Nou ja, bijna zomaar en eigenlijk omdat hij naar zijn bedje zit te kijken dat nog erg slordig is van die ochtend. Hij is uit zijn bedje gekropen vanochtend en papa of mama heeft het zo laten liggen.

Dat dekbedje van Pimmetje Pet heeft de vorm van een tentje, een tentje met allemaal raketten er op en sterren en de maan. Pimmetje Pet gaat spelen dat hij naar de maan vliegt, met een raket helemaal naar boven, net als een echte astronaut.

Charlotte en de spinnen op haar kamer

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Charlotte leefde samen met haar mama, papa en 2 grote broers. Thuis kon het nogal druk zijn met zoveel mensen, maar Charlotte bleef het kleine prinsesje van iedereen. Als mama of papa niet konden helpen, dan stonden de grote broers voor haar klaar. Charlotte was een flinke grote meid, behalve bij één iets: ze was namelijk bang voor spinnen! Als ze een spin in haar kamer vond, sliep ze er niet in. Dan ging ze naar de kamer van mama en papa of van één van haar broers.
Ze zei altijd: “Ik ben niet graag alleen, dus die spin ook niet. En ook al is éne spin weg, zijn vriendje zal dan nog op mijn kamer zitten!”

In de vakantie kwam Tine babysitten. Tine was de nicht van Charlotte. Mama en papa wilden samen iets gaan eten en haar broers waren op kamp. Dus Charlotte en Tine waren alleen thuis. Zo had Charlotte het eigenlijk het liefst, want dan hadden ze een echte meidenavond! Ze schilderden dan hun nagels in felle kleuren en, wat Charlotte nog het leukste vond, Tine maakte haar haren dan heel mooi.

Na een hele avond gespeeld te hebben was het tijd voor bed. Charlotte had haar pyjama al aan en ging net in bed kruipen, toen ze een spin zag! Ze liep meteen haar kamer uit en holde naar Tine.

Pandabeer en Giraf gaan barbecueën

0
CC0 Creative Commons - bron: pixabay.com

Vandaag besloten Giraf en Pandabeer écht te genieten van het strand. Ze hadden al vaak gehoord ‘zon, zee en strand, meer heb je niet nodig om te genieten’. En waar zij zaten op het eiland, hier ver vandaan, hadden ze zon, zee en strand. Dus vandaag gingen ze er van genieten.

Pandabeer had besloten dat ze ‘s avond gingen barbecueën. Overdag moesten ze hout zoeken zodat ze dan een groot vuurtje konden maken voor het vlees.
“En dan kunnen we naar de sterren kijken!” had Giraf enthousiast geroepen.
“Ja, ik heb eens gehoord dat er op een eiland veel meer sterren zijn, dus vanavond zullen we dat zien,” zei ook Pandabeer enthousiast.
“Maar eerst moeten we aan het werk hoor,” zei Giraf ongeduldig, “anders kunnen we niet barbecueën.”
“En dat zou zeer spijtig zijn,” bromde Pandabeer.
Dus gingen ze op zoek naar hout.

“Nemen we elk een kant?” stelde Pandabeer voor.
“Dat is goed. Neem jij rechts, dan neem ik links.”
Ze namen allebei een zak en vertrokken.
“Maar Pandabeer toch, andere rechts!”

Helena komt uit haar schelp

0

Helena was een heremietkreeft. Ze leefde in de zee aan de kust en woonde in de buurt van heel veel andere visjes. Maar als een heremietkreeft leefde ze vooral in haar schelp. Dat was haar bescherming tegen de buitenwereld. Dankzij de schelp kon niets haar raken. Maar de schelp was ook heel zwaar en daardoor kon Helena maar slecht wandelen. Het duurde altijd heel lang voor Helena om van de éne plaats naar de andere te gaan. Hierdoor kende Helena eigenlijk geen andere zeediertjes.

Toen Helena ‘s ochtends wakker werd, merkte ze dat het mooi weer was. Ze wou een beetje van de zon genieten. Er was een berg zand naast haar, dat was de perfecte plaats om wat dichter bij het wateroppervlakte te komen en wat meer van de zon te genieten. Helena kon ook zien dat bovenop de zandberg veel visjes en schaaldieren waren.
“Het zou leuk zijn om nog eens onder de visjes te komen,” dacht Helena en ze begon aan het beklimmen met haar zware schelp.

Prinses Roosje en de regenvloek

0
CC0 License - bron: pexels.com

Er was eens… heel lang geleden een koning die Valentijn heette. Hij had een lieve dochter genaamd Roosje. Ze was zo mooi als een roos, daarom dat de koning haar bij haar geboorte Roosje noemde.

De koning had een prachtig rijk. Zijn kasteel had de vorm van een groot hart en het telde precies 33 ramen. De rivieren waren gevuld met aardbeiensap en de vissen hadden hartvormige schubben. In zijn rijk groeiden alleen maar rode rozen.

De koning had alles om gelukkig te zijn maar er was één ding dat hem ongelukkig maakte: het regende namelijk de hele dag in zijn rijk.